Case note: Rb. Den Haag (rolnummer HA ZA 12-1449)

De aansprakelijkheid van een rechtspersoon als bestuurder van een andere rechtspersoon rust ingevolge art. 2:11 BW tevens hoofdelijk op ieder die ten tijde van het ontstaan van de aansprakelijkheid van de rechtspersoon daarvan bestuurder is. Naar de letterlijke tekst van dit wetsartikel rust de aansprakelijkheid van LvZ of haar bestuurder/aandeelhouder Van der Wildt Beheer BV dan tevens hoofdelijk op Van der Wildt, die immers ten tijde van het ontstaan van de aansprakelijkheid bestuurder was van Van der Wildt Beheer BV. Dit bij de derde antimisbruikwet ingevoerde wetsartikel strekt ertoe te voorkomen dat de bestuurder de op hem rustende aansprakelijkheid kan ontlopen doordat hij het bestuurderschap door een (door hem gecontroleerde) rechtspersoon laat vervullen. De grondslag van de aansprakelijkheid kan gelegen zijn in diverse wetsartikelen van Boek 2 BW, zoals art. 2:9 en 2:248 BW. Daarvoor is in de wetsgeschiedenis voorzien dat de in die artikelen opgenomen individuele disculpatiemogelijkheden ook openstaan voor de tweedegraads bestuurders. De grondslag van aansprakelijkheid kan echter ook gelegen zijn in bijvoorbeeld art. 6:162 BW. In zodanig geval ligt het voor de hand om te oordelen dat voor aansprakelijkheid van de tweedegraads bestuurder nog steeds moet worden geëist dat hem persoonlijk een voldoende ernstig verwijt kan worden gemaakt. Zou Van der Wildt namelijk eerstegraads bestuurder van LvZ zijn geweest, dan zou voor aansprakelijkheid van Van der Wildt op grond van art. 6:162 BW ook zijn vereist dat hem persoonlijk een voldoende ernstig verwijt kan worden gemaakt. Van de antimisbruikbepaling van art. 2:11 BW kan evenmin de bedoeling zijn dat álle tweedegraads bestuurders zonder meer aansprakelijk zijn op de enkele grond dat een andere collega-bestuurder persoonlijk een voldoende ernstig verwijt kan worden gemaakt