HR (13/02261: Terbeschikkingstellingsregeling; afwaardering regresvordering; motieven voor aanvaarden hoofdelijke aansprakelijkheid voor door echtgenoot aangegane lening)

Belanghebbende is gehuwd op huwelijkse voorwaarden met een jaarlijks verrekenbeding. Op een tot haar vermogen behorende woning was in 1999 een hypotheek gevestigd. In 2001 is haar echtgenoot een onderneming begonnen. Op 30 juli 2003 hebben belanghebbende en haar echtgenoot een lening van € 119.000 afgesloten, waarvoor zij zich beiden als (hoofdelijk) schuldenaar hebben verbonden. De hypotheek strekte tot zekerheid voor deze lening. De echtgenoot heeft zijn onderneming op 1 april 2004 aan een derde verkocht en later dat jaar is ten aanzien van hem de schuldsaneringsregeling uitgesproken. De woning is in 2005 op last van de bank verkocht. Van de verkoopopbrengst is € 109.287 aangewend voor aflossing van de lening. Belanghebbende heeft dit bedrag in haar aangifte over 2005 aangemerkt als negatief voordeel uit een werkzaamheid. Het Hof heeft geoordeeld dat belanghebbende een regresvordering op haar echtgenoot heeft verkregen ter grootte van de helft van € 109.287, dat deze regresvordering deel uitmaakt van een werkzaamheid en ten laste van het resultaat uit die werkzaamheid tot nihil kan worden afgewaardeerd. HR: Het Hof is ten onrechte voorbij gegaan aan de stelling van de Inspecteur dat het door belanghebbende aanvaarden van hoofdelijke aansprakelijkheid voor de lening zijn oorzaak vindt in onzakelijke motieven en dat de regresvordering daarom niet ten laste van het resultaat kan worden afgewaardeerd. Na verwijzing dient die stelling alsnog te worden onderzocht. Daarbij dient, nu het Hof in cassatie onbestreden heeft geoordeeld dat de echtgenoot het gehele bedrag van € 109.287 heeft aangewend ten behoeve van het behalen van winst uit onderneming, die stelling betrokken te worden op het volledige bedrag van € 109.287