HR (zaaknr. 12/02977: extra standaardvoorwaarde bij geruisloze omzetting door buitenlands belastingplichtige niet strijdig met vrijheid van vestiging of Overeenkomst Nederland-Duitsland)

Belanghebbende woont in Duitsland. Zij heeft haar in Nederland gedreven onderneming ingebracht in F BV, voor wier rekening en risico de onderneming vanaf 1 januari 2007 wordt gedreven. Belanghebbende heeft verzocht om geruisloze omzetting van de onderneming. De Inspecteur heeft dienaangaande een beschikking afgegeven, waarbij hij een extra (achtste) standaardvoorwaarde stelt als gevolg waarvan belanghebbendes aanslag IB/PVV 2006 - met uitstel van betaling - wordt verhoogd ter voorkoming van het verlies van een gedeelte van de inkomstenbelastingclaim op de stille reserves en goodwill van de omgezette onderneming (het geconserveerde bedrag). Belanghebbende heeft onder meer gesteld dat zij ongelijk wordt behandeld ten opzichte van een binnenlands belastingplichtige die na geruisloze omzetting van de onderneming emigreert, omdat de aan een dergelijke belastingplichtige opgelegde conserverende aanslag na tien jaren na emigratie wordt kwijtgescholden, terwijl van een dergelijke kwijtschelding in haar geval geen sprake is. Het Hof heeft geoordeeld dat het stellen van de extra standaardvoorwaarde in strijd is met de vrijheid van vestiging en met de non-discriminatiebepaling van het verdrag met Duitsland. HR: Het geconserveerde bedrag is vergelijkbaar met de aanmerkelijkbelangclaim die ontstaat bij een binnenlands belastingplichtige. Niet kan worden gezegd dat buitenlands belastingplichtigen in het algemeen door toepassing van de extra standaardvoorwaarde een fiscaal voordeel wordt onthouden. Het verschil in het bijzondere geval waarin de feitelijke leiding van de vennootschap naar een ander land wordt verplaatst is gerechtvaardigd omdat in dat geval bij een buitenlands belastingplichtige de aanknopingspunten voor Nederlandse belastingheffing zijn verdwenen, terwijl die er bij een binnenlands belastingplichtige nog wel zijn. Dit verschil bij een mogelijk toekomstige verplaatsing van de feitelijke leiding vormt bij de omzetting van een in Nederland gedreven onderneming van de belastingplichtige geen belemmering. Een binnenlands belastingplichtige die zijn onderneming heeft omgezet, komt na een daaropvolgende emigratie in een andere fiscale positie dan waarin hij zich voor die emigratie bevond. Wanneer een dergelijke belastingplichtige na die emigratie met betrekking tot de aanmerkelijkbelangclaim gunstiger wordt behandeld dan een buitenlands belastingplichtige is dat niet een gevolg van de omzetting, maar van zijn emigratie. Een en ander geldt in overeenkomstige zin ook voor de vraag of de extra standaardvoorwaarde in strijd komt met de non-discriminatiebepaling van het verdrag met Duitsland. Ook dit verdrag staat dus niet in de weg aan toepassing van de extra standaardvoorwaarde