The myth of communities; determining ecological quality of surface waters using macroinvertebrate community patterns; Alterra Scientific Contributions 17

Om de vragen van het natuur- en waterbeheer echt op te lossen, moeten we terug keren naar de praktijk van fundamenteel onderzoek om de ecologische kennis over soorten uit te breiden. Dit stelt Rebi Nijboer naar aanleiding van haar promotieonderzoek over de beoordeling van de ecologische kwaliteit van oppervlaktewateren op basis van de grotere weekdieren die dat water bevolken. Het blijkt dat de macrofaunasamenstelling in een water zich moeilijk laat beschrijven. Nijboer laat zien dat dergelijke analyses sterk bepaald worden door de gevolgde methode. Een monster is een steekproef en de soortensamenstelling verschilt per locatie en per seizoen. Bovendien is de soortensamenstelling niet alleen gerelateerd aan het milieu (vaak een aanname bij beoordelingssystemen), maar spelen toeval en interacties tussen soorten ook een rol. Voor een juiste interpretatie en gebruik van beoordelingssystemen is gebiedskennis nodig. Tevens moet men weten op welke manier een soort aan zijn omgeving is aangepast. Levensstrategieën (zoals verspreidingsmethode) kunnen hier inzicht in geven. Ook maakt Nijboer aannemelijk dat het voorkomen van zeldzame dieren meer zegt over de kwaliteit van een ecosysteem dan de aantallen algemene soorte