Project Ongekend Bijzonder, Amsterdam, interview 41

geslacht: Man land van herkomst: Iran klasse in land van herkomst: Middenklasse. (vader ambtenaar, moeder lerares) leeftijd aankomst NL: 18 stad: Amsterdam vluchtreden: Politieke vluchteling, was links en werd gezocht. Kon de massale executies etc. ook lichamelijk niet aan. relaties met eigen gemeenschap: In het begin woonde en ging hij veel om met Iraniërs, toen waren er nog niet veel in Amsterdam. Nu heeft hij een Iraanse vrouw, maar niet veel contact met Iraniërs persé. Hij snapt ook niet echt waarom mensen zo trots zijn op Iran. Hij vindt de poëzie etc. ook mooi, maar de cultuur achterlijk en vind het onzin dat veel Iraniërs zich verheven voelen boven andere mensen vanwege hun afkomst. opleiding: Informatica en vakken van film- en televisiewetenschappen, management opleiding. beroep land van herkomst: n.v.t. werk in NL: Community & Development bedrijf, projectleider maatschappelijke projecten, vrijwilliger en medeoprichter van community center. kinderen: 2 bijdrage aan de stad: Heeft al bij ruim 50 stichtingen/ verenigingen in het bestuur gezeten en o.a. bij Vluchtelingenwerk- en Gemeente Amsterdam gewerkt. Deed eerst toneel over maatschappelijke kwestie en met opbrengsten is een discriminatiemeldpunt opgericht, later via veel functies in politiek gezeten omtrent asielbeleid en integratie etc. ‘’Ik heb een grote rol gespeeld in een heleboel dingen in Amsterdam, ik ben onderdeel van een netwerk en ik ben een medebepaler geweest van het discours van deze stad. Het effect zit in je houding. Wat vergt het van jou en wat vergt het van mij van de manier waarop wij met elkaar om moeten gaan om dat gedeelde eigenaarschap van de stad ook daadwerkelijk horizontaal en gelijkwaardig vorm te geven. Daar speel ik dan zo lang ik op een gegeven moment kan en energie heb, speel ik wel een rol in.” zie ook ‘opvallend/bijzonder’. opvallend/bijzonder “Eigenlijk ben ik vanaf mijn 13de [tot en met nu] met hetzelfde bezig. De relatie tussen de staat, bevolking, rechtvaardigheid en allemaal modaliteiten wat daar bij horen. En dat is de grootste rode draad van mijn leven. De rode draad is samenleving. Dat is gewoon: hoe werkt of niet hoe werkt, hoe hoort een samenleving te werken? En dat is dus nog steeds van de basisidealen wat je hebt over democratie, over participatie, over volksverheffing, over bewustwording, over, zeg maar, aanvulling van de representatieve democratie met de participatieve. Over de nieuwe vormen van samenwerking, over solidaire samenwerking, samenleving. En ik heb een pesthekel nog steeds aan kapitalisme en alles wat wij dus nu globalisering noemen. De geglobaliseerde economie. En ik ben voortdurend aan op zoek naar het vinden van manieren waarop je dat eruit kunt halen. Want de samenleving zoals wij die nu hebben, die deugt niet. Niet in Nederland, de samenleving mondiaal deugt niet. Het is van, we kunnen niet zeggen van: we hebben een samenleving als één kind honger lijdt. Dus ik probeer gewoon alleen maar projecten te pakken, alleen maar werk te pakken op dit moment die dan mij zeg maar extra zekerheid of zekerheid, gevoel geeft dat ik daaraan werk en misschien is dat het enige doel waar ik voor leef.