Gemeente Zuidplas. Plangebied Noordeinde 71 te Zevenhuizen. Archeologisch bureauonderzoek en Inventariserend veldonderzoek (karterende fase).

In opdracht van dhr. Paul heeft het onderzoeks- en adviesbureau BAAC bv een archeologisch bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek met behulp van boringen (karterende fase) uitgevoerd in het plangebied Noordeinde 71 te Zevenhuizen. Uit het bureauonderzoek blijkt dat het plangebied deel uit maakt van een gebied waar in het Holoceen een circa 10 m dik pakket veen en klei is afgezet. In zowel verticale als horizontale zin kunnen hierdoor verschillende niveaus met elk een eigen archeologische verwachting worden onderscheiden. In het paleolithicum – mesolithicum maakte het plangebied deel uit van een dekzandgebied, dat na verloop van tijd geleidelijk dermate nat is geworden dat het bedekt is geraakt met veen. Van het landschap uit deze periode, dat zich tegenwoordig op grote diepte (10 m –mv) bevindt, is niet bekend of het ter hoogte van het plangebied bewoonbaar was. Aan de Pleistocene ondergrond in het gehele plangebied wordt derhalve voor deze periode een lage tot middelhoge verwachting voor archeologische waarden (vuursteenvindplaatsen) toegekend. Als gevolg de doorgaande zeespiegelstijging veranderde het gebied na verloop van tijd in een waddengebied. Deze afzettingen bevinden zich tegenwoordig in het plangebied aan of nabij het oppervlak. In het plangebied bevindt zich vermoedelijk een kreekinversierug, die vanuit de oude Zuidplasstroomgordel is ontstaan. In de omgeving van de gemeente Zuidplas zijn vondsten gedaan, die wijzen op bewoning in het waddengebied. Derhalve wordt aan archeologische vindplaatsen (vuursteenvindplaatsen) uit het Neolithicum een hoge verwachting toegekend. Vanaf 4000 à 5000 jaar geleden is het plangebied deel gaan uitmaken van een groot veengebied, dat werd doorsneden door enkele rivieren en veenstroompjes. Mogelijk was het veen plaatselijk bewoonbaar. Het veengebied is vanaf de tiende eeuw ontgonnen, waarbij onder andere het Noordeinde als ontginningsas is gebruikt. Hierlangs zijn plaatselijk boerderijen opgericht. In de zeventiende eeuw is het veen in grote delen vrijwel geheel afgegraven. Slechts plaatselijk zijn smalle stroken restveen bewaard gebleven, zoals de oude ontginningsas met aanpalende erven ter hoogte van het Noordeinde. Het plangebied ligt ten noordwesten van een oud erf, op de overgang van het restveengebied naar de droogmakerij. Gezien de matig hoge ligging zouden in het plangebied ook nog veenresten aanwezig kunnen zijn. Naar verwachting is het veen (en derhalve de archeologische resten) vrijwel geheel afgegraven, waardoor voor deze periode een lage verwachting geldt. Uit het veldonderzoek blijkt dat in het plangebied zandige kreekafzettingen aanwezig zijn, die zijn afgedekt met een dunne laag wadklei, waarin na de afgraving van het veen en de drooglegging een bodem is ontstaan. Door het gebruik als erf is de top van de bodem plaatselijk verstoord en afgedekt met een ophooglaag. In het plangebied zijn geen relevante archeologische resten aangetroffen. Op basis van deze gegevens wordt aan het gehele plangebied een lage archeologische verwachting toegekend en wordt geen vervolgonderzoek aanbevolen