Dijkversterking Stad aan 't Haringvliet, gemeente Middelharnis. Een bureauonderzoek en veldinspectie.: Vestigia V562

In opdracht van DHV B.V. Water te Amersfoort heeft Vestigia b.v. Archeologie & cultuurhistorie een archeologisch vooronderzoek uitgevoerd op de locatie Nieuwe Stadse Zeedijk te Stad aan ’t Haringvliet, gemeente Middelharnis. Het vooronderzoek omvatte een bureauonderzoek (BO) en een veldinspectie. Het terrein heeft de functie als zeedijk. De bestemmingsplannen omvatten een versterking van de bestaande dijk (initiatiefnemer is Waterschap Hollandse Delta). Archeologie Afgezien van de dijk zelf, zijn archeologische waarden en de verwachting erop in het plangebied niet aanwezig. Op basis van de onderzoeksresultaten adviseert Vestigia b.v. Archeologie & cultuurhistorie derhalve geen nader archeologisch onderzoek en ziet geen bezwaar tegen de voortgang van de bouwplannen. Echter, wanneer de dijk buitendijks wordt verlegd, vindt aantasting van de dijk door afgraving plaats. In dat geval zal het dijkprofiel archeologisch moeten worden opgetekend en bestudeerd (specifiek PvE op basis van IVO-proefsleuven). Cultuurhistorie en cultuurlandschap Er zijn in het plangebied cultuurhistorische waarden gelegen. Het gaat daarbij om de volgende waarden: • De dijk zelf, met een oude fundering en zijn aanpassingen in hoogte en breedte in de loop van de tijd. Daarbij het karakter van een oude, smalle zeedijk met redelijk steile taluds. • De binnenbermsloot (Nieuwe Stadse Wetering). • De buitenbermsloot. • De historische erfgrenzen van boerderijen en huizen. • De Bierkreek. • Het open landschap van het Nieuwland met een harde scheiding tussen de buitendijkse gorzen en de polder. De voorgenomen ingrepen zullen deze cultuurhistorische waarden aantasten. Bij het alternatief ‘buitenwaarts verzwaren’ verandert het karakter van een smalle oude zeedijk in een robuuste waterkering, dat wil zeggen een hogere en bredere dijk met flauwere taluds. De kruinbreedte en –hoogte blijven echter wel gelijk. Daarbij wordt de huidige dijk zwaar verstoord, omdat de grond hiervan gebruikt wordt voor het verzwaren. De historische dijkopbouw gaat hierdoor verloren. Daarnaast gaan de oude tracé van de buitenbermsloot verloren en wordt de gors verkleind. Bij het alternatief ‘binnenwaarts verzwaren’ blijft de huidige zeedijk intact. Bij dit alternatief verandert het karakter van de dijk eveneens door verflauwing van de hellingen. Daarbij wordt het tracé van de Nieuwe Stadse Wetering en de Bierkreek (het gedeelte tussen de woningen) aangetast. Tenslotte worden ook de historische erfgrenzen aangetast. Omdat de aanwezige cultuurhistorisch en cultuurlandschappelijke waarden door de dijkversterking in fysieke zin worden aangetast, wordt aanbevolen bovenstaande effectbepaling nader uit te werken en een effectwaardering te maken voor de cultuurhistorische en cultuurlandschappelijke waarden in het gebied. Deze waarden kunnen dan worden betrokken bij de keuze van de dijkverlegging. Vervolgens kan een advies op maat worden geformuleerd waarbij de waarden zo min mogelijk worden aangetast of worden vastgelegd, zoals bijvoorbeeld het (gedeeltelijk) gebruiken van alternatieven voor verbreding of documentatie vóór verstoring