Inventariserend veldonderzoek door middel van proefsleuven in het plangebied Deurne-Binderen Zuid, fase 2 (Groot Bottelsche Akker): ZAN 103

Samenvatting en conclusie Vanwege plannen een bedrijventerrein in te richten in het plangebied Deurne-Binderen Zuid, was hier archeologisch onderzoek noodzakelijk. In fase 1 van het plangebied zijn in 2005 en 2006 een IVOproefsleuven en een DAO uitgevoerd. Hierbij zijn enkele vindplaatsen uit de Vroege IJzertijd, een inheems-Romeinse nederzetting en drie vindplaatsen uit de Vroege en Volle Middeleeuwen onderzocht. Nu de plannen concreter worden ook fase 2 van het gebied in te richten, is besloten verder archeologisch onderzoek uit te voeren. Dit onderzoek omvatte het aanleggen van een reeks proefsleuven om eventuele nieuwe vindplaatsen op te sporen en te waarderen én om de westelijke grens van de inheems-Romeinse nederzetting (vindplaats E) te vinden en eventueel op te graven. Tijdens het onderzoek is een oppervlak van 5741 m2 onderzocht. In het onderzochte gebied is van noord naar zuidwest achtereenvolgens sprake van een depressie (911), een wat hogere dekzandrug, de flank van deze rug en een uitgestrekt laaggelegen gebied. De ondergrond en de grondsporen zijn in de eerste drie zones betrekkelijk goed geconserveerd, op veel plaatsen zijn één of meerdere horizonten van de oorspronkelijke bodem onder het 130-30 cm dikke plaggendek bewaard. De bodem in het laaggelegen gebied daarentegen, heeft geleden onder diepwoelen en egalisaties. Een dekzandkop met een vuursteenvindplaats (N) alhier is geheel verdwenen. De westelijke randzone van de inheems-Romeinse nederzetting is tijdens het onderhavige onderzoek geheel opgegraven. Er zijn onder meer een Alphen-Ekerenhuis, een grote waterkuil, een spieker en een reeks losse (paal)kuilen aangetroffen. Ook over een reeds bekend karrenspoor (704, vindplaats J) en een reeks laat- of post-middeleeuwse greppels (703) zijn nu alle relevante gegevens verzameld. Twee nieuwe vindplaatsen met sporen uit de Vroege IJzertijd zijn L en M genoemd. Naast verspreid liggende sporen gaat het om een drietal spiekers en een vijftal kuilen (327-334). Hoewel betrekkelijk gaaf en goed geconserveerd, is de informatiewaarde van de sporen op deze vindplaatsen gering. De aanbeveling is daarom af te zien van verder archeologisch onderzoek in fase 2 van het plangebied