Zijlsingel, Waardstraat en Van Galenstraat te Leiden Booronderzoek: Een Bureauonderzoek en Inventariserend Veldonderzoek in de vorm van een verkennend en karterend booronderzoek

ADC ArcheoProjecten heeft een bureauonderzoek en een inventariserend veldonderzoek uitgevoerd voor het plangebied Zijlsingel, Waardstraat en Van Galenstraat in de gemeente Leiden. De locatie staat bekend als het ‘Zwarts Terrein’. In het plangebied wil de opdrachtgever nieuwbouw realiseren. Voor deze activiteit moet de initiatiefnemer een omgevingsvergunning aanvragen. Op basis van het bureauonderzoek werden archeologische waarden uit de IJzertijd verwacht in de top van de estuariene afzettingen. Dit niveau is afgedekt door oeverafzettingen van de Oude Rijn, waarin archeologische waarden uit de Romeinse tijd en Vroege Middeleeuwen aanwezig kunnen zijn. De resten manifesteren zich naar verwachting als een archeologische laag. De natuurlijke afzettingen zijn vermoedelijk afgedekt door een ophogingspakket met stedelijk afval, dat is opgebracht in verband met het gebruik als tuin en akkerland. Vanwege de ligging aan de buitenkant van de stadsveste worden geen sporen van middeleeuwse en postmiddeleeuwse bebouwing verwacht. Op oude kaarten heeft het plangebied een agrarisch grondgebruik. Gesteld kan worden dat in het plangebied estuariene afzettingen aanwezig zijn, die vermoedelijk rond en enkele eeuwen na het begin van de jaartelling zijn afgezet. De top van deze afzettingen is niet intact. In het westelijk deel van het plangebied is het bovenste deel van de afzettingen vermoedelijk vergraven en geëgaliseerd bij inrichtingswerkzaamheden in de 20e eeuw. In het oostelijk deel, ter plaatse van boringen 3 en 6, zijn in de top van het kleipakket antropogene bijmengingen uit de Late Middeleeuwen en Nieuwe tijd, zoals houtskool, bot en een aardewerkfragment. Op basis van de ligging van het plangebied buiten de vestingwerken en het gebruik als warmoesland en akker wordt dit materiaal niet beschouwd als een aanwijzing voor de aanwezigheid van bewoning. De vondsten zijn vermoedelijk door bemesting tijdens het agrarisch gebruik en met het opbrengen van de grond in het plangebied terecht gekomen. De vondsten zijn bovendien gedaan op een diepte van resp. 90 en 120 cm –mv, een niveau dat niet of nauwelijks zal worden verstoord door de geplande bodemingrepen