Moerdijk Hollands Diep MIVO3: Een vroeg 19e eeuws scheepswrak in het Hollandsch Diep, gemeente Moerdijk

In opdracht van de Combinatie Sassenplaat onder directie van Rijkswaterstaat Directie Zuid- Holland heeft ADC ArcheoProjecten in samenwerking met Periplus Archeomare en Subcom een waarderend maritiem archeologisch duikonderzoek (MIVO 3) uitgevoerd in het Hollandsch Diep. Het onderzoeksgebied bevindt zich ten westen van de Sassenplaat in het Hollandsch Diep. In dit gebied vinden baggerwerkzaamheden plaats ten behoeve van de aanleg van een baggerspeciedepot. Het wrak was aan het licht gekomen tijdens het baggeren met de cutterzuiger. Naar aanleiding van deze vondst heeft ADC ArcheoProjecten in samenwerking met Periplus Archeomare en Subcom een inventariserend maritiem veldonderzoek (MIVO 2) uitgevoerd op 24 en 25 juli 2006. De conclusies van dit onderzoek waren dat het een scheepswrak uit het eerste kwart van de 19e eeuw betrof dat zich ten dele intact in de bodem bevond. Op basis van de resultaten van het MIVO2 is door de Rijksdienst voor Archeologie, Cultuurlandschap en Monumenten (voormalig ROB) besloten dat een waarderend maritiem onderzoek (MIVO3) diende te worden uitgevoerd. De intentie was het onderzoek zo op te zetten dat baggerwerkzaamheden en duikinspecties met elkaar gecombineerd zouden worden. De duikwerkzaamheden zijn uitgevoerd van 19 tot en met 22 september 2006. Doelstellingen van deze werkzaamheden waren: 1. Het vaststellen van de archeologische waarde van deze vindplaats / scheepsresten. 2. Het verzamelen van gegevens ten behoeve van het archeologisch verantwoord lichten van deze scheepsresten, indien het gaat om een archeologische waarde. De resultaten van het MIVO 3 onderzoek bieden voldoende informatie om tot een selectieadvies te komen. Aangezien iedere vorm van behoud in situ al op voorhand was uitgesloten, is al tijdens het veldwerk uitgegaan van het lichten van het schip. De archeologische waarde van het scheepswrak zou bepalend zijn voor de nauwkeurigheid waarmee dit uitgevoerd zou moeten worden. Vastgesteld is dat het wrak wat betreft de fysieke kwaliteit en de inhoudelijke kwaliteit behoudenswaardig is. Het is daarom van belang de resterende scheepsonderdelen te onderzoeken om meer informatie te verzamelen over de aard en constructie van het schip. Scheepsresten, hoe gering hun conservering en gaafheid ook is, vormen altijd een voorname bron van informatie. Om deze reden adviseren we een vervolgonderzoek van de scheepsresten op het droge. Bij het lichten van de resten dient getracht te worden de constructie in zo groot mogelijke delen boven water te krijgen. Daarnaast is gebleken dat alle categorieën mobiele vondsten op de wraklocatie aanwezig zijn. Om deze archeologische informatie veilig te stellen dient ernaar gestreefd te worden niet alleen de scheepsresten zelf, maar ook het omringende sediment bij het lichten mee te nemen. De mobilia dienen net als de scheepsresten zelf gedocumenteerd, geïnterpreteerd en eventueel geconserveerd te worden. Voor het vervolgonderzoek geldt dat er sprake moet zijn van een gerichte onderzoeksaanpak, waarbij resultaat en kosten kritisch tegen elkaar afgewogen dienen te worden. In de praktijk betekent het voorgaande dat de omvang van het vervolgonderzoek pas bepaald kan worden zodra de materialen op het droge zijn en een indruk is verkregen van de aanvullende archeologische informatie die het vervolgonderzoek kan opleveren. In een op te stellen PvE dient met deze flexibiliteit rekening te worden gehouden