Archeologisch Onderzoek Vaarverbinding Veenpark-Bladderswijk: Inventariserend veldonderzoek

Uit het bureauonderzoek is gebleken dat het plangebied zich bevindt in een gebied met grotendeels ontgonnen veengronden, met plaatselijk aanwezig nog resten hoogveen. In het zich onder het veen bevindende zand kunnen moerige-, humuspodzolbodems waargenomen worden. In gebieden waar geen veengroei heeft plaatgevonden kunnen veldpodzolen verwacht worden. Op basis van de bodemkundige en archeologische gegevens geldt voor de plangebieden een archeologische verwachting variërend van middelhoog tot laag voor het aantreffen van archeologische waarden vanaf de Steentijd tot en met de Bronstijd. Gedurende de IJzertijd tot en met de Nieuwe Tijd is de archeologische verwachting laag, gezien het feit dat het plangebied in deze periode bedekt was met een pakket hoogveen, wat het gebied een ondoordringbaar karakter gaf. Pas vanaf het eind van de 19e eeuw werd dit hoogveen ontgonnen en werd het gebied in cultuur gebracht. Er kunnen archeologische resten verwacht worden die dateren uit/vanaf het Paleolithicum tot en met de Bronstijd. Daarnaast dient rekening te worden gehouden met de aanwezigheid van depotvondsten. Uit het veldonderzoek is gebleken dat de bodem in het plangebied bestaat uit veen op dekzand. In veel gevallen was een B-horizont waar te nemen. In een totaal van 28 boringen werd een intact podzolprofiel waargenomen. Binnen deze groep zijn twee clusters waar te nemen van respectievelijk 10 en 9 boringen. Dergelijke droge gebieden waren geschikt voor bewoning en kunnen daarom resten herbergen daterend van het Paleolithicum tot de Bronstijd. Er zijn tijdens het veld onderzoek geen archeologische indicatoren waargenomen