Een verkennend archeologisch inventariserend veldonderzoek door middel van boringen aan de Boedelhofweg 85 te Eefde, gemeente Lochem (Gld): ARC-Rapporten 2009-47

Volgens het bureau-onderzoek door Econsultancy ligt de locatie waarschijnlijk op een geisoleerde dekzandrug in een beekdal, waarop hoge enkeerdgronden en beekeerdgronden tot ontwikkeling zijn gekomen. De enkeerdgronden hebben, doordat ze de oorspronkelijke (podzol)bodems veelal beschermen tegen (recente) bodemverstorende ingrepen, volgens de CultuurhistorischeWaardenkaart van de provincie Gelderland een hoge archeologische trefkans. De beekeerdgronden hebben, doordat ze gevormd zijn onder relatief natte omstandigheden, een lage trefkans. In de dekzandgebieden kunnen in principe bewoningssporen vanaf het Laat-Paleolithicum worden aangetroffen. Er zijn in de omgeving echter alleen resten van laatmiddeleeuwse bewoning aangetroffen. Op 400 m ten zuidwesten van de locatie bevindt zich een AMK-terrein van hoge archeologische waarde, waar ooit het kasteel de Boedelhof heeft gestaan. Respectievelijk 750 en 1.000 m ten westen van de locatie zijn twee archeologische waarnemingen gedaan, die de overblijfselen betreffen van twee havezaten. Op 950 m ten oosten van de locatie is een waarneming van een versterkt huis bekend. De locatie zelf is pas tussen 1911 en 1933 bebouwd; hiervoor maakte de locatie deel uit van een kampontginning en was in gebruik als akkerland. Het verkennend inventariserend booronderzoek heeft aangetoond dat de locatie inderdaad op een geïsoleerde dekzandrug in een beekdal ligt, waarop een dikke eerdlaag is aangetroffen, waardoor de bodem als hoge enkeerdgrond geclassificeerd kan worden. Deze enkeerdgrond is op het grootste deel van de locatie tot in de C-horziont vergraven, tot een diepte van 90 tot 210 cm -mv. De oorspronkelijke bodem is waarschijnlijk een gooreerdgrond geweest. Dit is in overeenstemming met de ligging op een dekzandrug in een beekdal. Terwijl in het beekdal meestal beekeerdgronden tot ontwikkeling komen, komen op de relatief hooggelegen delen binnen het beekdal en aan de randen, door de relatief lage grondwaterstand, gooreerdgronden voor. De grondwaterstand op de dekzandrug is in ieder geval niet dusdanig laag geweest dat er podzolisatie heeft kunnen optreden. Aangezien gooreerdgronden volgens de Cultuurhistorische Waardenkaart van Gelderland een lage archeologische trefkans hebben, geldt deze verwachting ook voor de onderzoekslocatie, in ieder geval voor de periodes tot aan de Late Middeleeuwen. Door de ligging van de locatie op een kampontginning kunnen in het esdek losse vondsten uit de Late Middeleeuwen en Nieuwe Tijd worden verwacht. Het is echter niet waarschijnlijk dat er nederzettingsresten uit deze periodes aanwezig zijn. Voor zover bekend is de locatie voor het eerst bebouwd in de vroege 20e eeuw. Op basis van de lage verwachting, de waargenomen bodemverstoringen en de aanwezigheid van bebouwing op een deel van de nieuwbouwlocatie, kan worden geconcludeerd dat de voorgenomen nieuwbouw geen bedreiging vormt voor het archeologisch erfgoed