Filosofie en non-filosofie. Fenomenologie en psychoanalyse in het werk van Maurice Merleau-Ponty

textabstractEen filosoof die zich nadrukkelijk met de status en rol van de academische wijsbegeerte heeft beziggehouden, is Maurice Merleau-Ponty. Een onderzoek naar de verhouding tussen filosofie en non-filosofie lijkt volgens Merleau-Ponty de filosoof pas in staat te stellen om de eigen aard van de filosofie te begrijpen. Eén verhouding tussen filosofie en non-filosofie waar Merleau-Ponty zich uitvoerig mee heeft beziggehouden, is de verhouding tussen filosofie en psychoanalyse. Een onderzoek naar de verhouding tussen filosofie en psychoanalyse binnen Merleau-Ponty’s denken zal mij enerzijds instaat stellen in te gaan op zijn eigen filosofie. Anderzijds zal ik hierdoor Merleau-Ponty’s verhouding tot de psychoanalyse in beschouwing kunnen nemen. Hoewel Merleau-Ponty’s verhouding tot de psychoanalyse van Freud, Lacan en Klein reeds is onderzocht, zal ik aantonen dat deze bepaling van Merleau-Ponty’s verhouding tot de psychoanalyse beperkt is. De invloed van de psychoanalytische theorie van Bachelard op Merleau-Ponty in Le Visible et l’Invisible wordt namelijk in zijn geheel miskend. Met deze bepaling van Merleau-Ponty’s positie ten aanzien van de verhouding tussen fenomenologie en psychoanalyse hoop ik de vraag naar de verhouding tussen filosofie en non-filosofie alsmede de vraag naar de rol en status van de academische wijsbegeerte – opnieuw – te hebben gesteld