Hoe staat de lokale democratie in Nederland er voor?

Is de lokale democratie in Nederland toegerust op haar taken? Daarover bestaat onduidelijkheid en verschil van mening. Hoe je oordeelt over bestaande democratische praktijken, wordt in sterke mate bepaald door één van de drie voornaamste perspectieven: dat van de representatieve democratie, de participatieve democratie of de doe-democratie. Maar om de discussie te kunnen voeren is allereerst ook empirische kennis nodig van de staat van de democratie op lokaal niveau. De auteurs brengen in dit artikel de beschikbare onderzoeksgegevens bijeen en ordenen deze aan de hand van het systeemmodel van David Easton: van input van burgers en samenleving via throughput naar output en uiteindelijk feedback terug het politieke systeem in. Het gepresenteerde onderzoek biedt enig inzicht in de staat van de lokale democratie, al valt geen eindoordeel te geven. Dat hangt af van het gehanteerde perspectief, maar komt ook doordat het onderzoek nog te versnipperd en onvolledig is. De auteurs pleiten ervoor om die discussies met meer empirische kennis te voeden. Het overzicht in het artikel laat zien dat er in dat opzicht werk aan de winkel is