Hygiëne en infectiepreventie, constant voortschrijdende inzichten

Voor tandartsen, mondhygiënisten en tandartsassistenten is het belangrijk in de praktijk bewust met hygiëne en infectiepreventie om te gaan en de richtlijnen die er hieromtrent zijn in acht te nemen. Het is echter niet altijd duidelijk waarom bestaande richtlijnen en normen gevolgd moeten worden of waarom nuances in de regelgeving zijn aangebracht. Om meer duidelijkheid te verkrijgen en om die nuances te kunnen begrijpen, is voor tandartsen, mondhygiënisten en tandartsassistenten een actueel inzicht in de relatie tussen microorganismen en mondgezondheid essentieel. Zo heeft recent onderzoek bijvoorbeeld aangetoond dat het voor het orale microbioom niet altijd gunstig is om patiënten te behandelen met chloorhexidine.1 Daarnaast baart de groeiende groep bacteriën die resistent zijn tegen alle ontwikkelde antibiotica zorgen en kunnen ‘te veel’ hygiëne en infectiepreventie ook negatieve gevolgen hebben. Met gedegen achtergrondkennis van (de activiteit van) het orale microbioom zijn tandartsen en mondhygiënisten in staat de richtlijnen in specifieke situaties te interpreteren. Op basis van deze kennis kunnen er vervolgens beslissingen worden genomen over het wel of niet strikt toepassen van deze richtlijnen, in plaats van het blind volgen ervan. Of, in uitzonderlijke gevallen, het uitstellen van een behandeling of het afwijken van de richtlijnen. Met drie verschillende voorbeelden - over het gebruik van chloorhexidine, het overdragen van DNA tussen bacteriën en het uitwisselen van orale microben - wordt in dit artikel het belang van kennis over het orale microbioom in klinische situaties verduidelijkt