Richtlijnen in de tandheelkunde: een introductie

Een richtlijn is een leidraad voor de praktijk, bestaande uit aanbevelingen en adviezen die bij voorkeur berusten op de resultaten van wetenschappelijk onderzoek. Deze leidraad kan zowel tandarts als patiënt helpen bij het nemen van beslissingen over de juiste zorg in bepaalde omstandigheden. Een richtlijn bevat geen voorschriften, maar als een tandarts van een voor de Nederlandse situatie bestaande richtlijn wil afwijken, dient dat beargumenteerd te gebeuren. Zowel de Kwaliteitswet Zorginstellingen als de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (Wet BIG) veronderstelt dat de tandarts verantwoorde, doeltreffende en doelmatige zorg verleent. Het gebruik van richtlijnen helpt de tandarts om dit zichtbaar te maken. De richtlijnontwikkeling in de tandheelkunde staat, op een aantal uitzonderingen na, nog in de kinderschoenen. Er zijn op dit vlak echter zeker belangrijke ontwikkelingen gaande, zoals de oprichting van het Kwaliteitsinstituut als onderdeel van het Zorginstituut Nederland, het project Kamer Mondzorg en de instelling van een bijzondere leerstoel vanwege de Nederlandse Maatschappij tot bevordering der Tandheelkunde: ‘Kwaliteit van mondzorg in de praktijk’