Tandheelkunde en gezondheidsrecht 7. De hulpverleningsplicht: beschikbaarheid en bereikbaarheid

Op tandartsen rust een hulpverleningsplicht. Deze plicht, die frappant genoeg een beperkte wettelijke basis kent, wordt vooral via jurisprudentie ingevuld. Daarbij kijken in het bijzonder de tuchtrechter en de klachtencommissies naar, onder andere, 2 gedragsregels en 1 praktijkrichtlijn. In de praktijk blijkt dat gedragsregels en richtlijnen niet altijd een eenduidig handvat bieden. Opvallend is het spanningsveld waarin tandartsen verkeren. Beschikbaarheid en bereikbaarheid van een tandarts zijn niet altijd te rijmen met de persoonlijke beleving van een patiënt. Het is soms lastig balanceren tussen het werkbaar houden van een dienst voor een tandarts en een wens van een patiënt