De betekenis van ouder worden in arbeidsorganisaties: ouder worden als sociale constructie van leeftijd

Leeftijd is geen betrouwbare indicator om invulling te geven aan een beleid gericht op de inzetbaarheid van ouder wordende werknemers. In dit artikel wordt gewerkt aan een sociale constructie van leeftijd gericht op de optimale inzetbaarheid van werknemers die ouder worden. Dit wordt gedaan met een literatuurverkenning naar de fysieke, psychologische, sociologische, en economische aspecten die een rol spelen bij het proces van ouder worden in de arbeid. Ouder worden betreft processen van achteruitgang én uitsluiting én groei, met in achtneming van een grote gedifferentieerdheid naar mens en arbeidsorganisatie, waarbij beeldvorming een overheersende rol speelt. Een ding is zeker: er is een nieuwe manier van kijken naar ‘oudere werknemers’ nodig. Een individuele benadering, waarin ouderen op hun unieke eigenschappen worden beoordeeld