Vloeiend Nederlands: 'Onder de loep'

Dacht ik een aardig woordje ‘over de grens’ te spreken, moet ik tijdens de vakantie toch toegeven dat ik in een andere taal voortdurend naar woorden moet zoeken of de zin opnieuw moet beginnen om hem tot een goed einde te brengen. Nee, echt vloeiend ben ik waarschijnlijk alleen in mijn moedertaal. Maar ook dan maak ik valse starts, hapert mijn stem soms en corrigeer ik mezelf zo nu en dan. Blijft er dan wel iets van die vloeiendheid over? Of raak ik in de war doordat Fransen, Spanjaarden en Italianen zoveel sneller praten dan de Nederlanders? Of lijkt dat maar zo? Kortom, wat houdt vloeiend taalgebruik precies in