Gevolgen eigenrisicodragen WW en ambtelijk ontslagrecht bij overheid en onderwijs

Het eigenrisicodragerschap WW, al dan niet in combinatie met het ambtelijk ontslagrecht, vormt geen belemmering voor het aannemen van oudere werknemers bij de overheid en in het onderwijs. Ook lijkt het een efficiënt, doelmatig, flexibel en slagvaardig functioneren van overheids- en onderwijsorganisaties als werkgever niet belangrijk in de weg te staan. Alleen op het aannemen van werklozen heeft het eigenrisicodragerschap WW mogelijk een drukkend effect. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit ons onderzoek naar de gevolgen van het eigenrisicodragerschap WW in combinatie met het ambtelijk ontslagrecht bij overheid en onderwijs. Het eigenrisicodragerschap WW betekent dat werkgevers geen premie afdragen aan een fonds dat vervolgens de WW-uitkering van de door de werkgever ontslagen werknemers betaalt (premiestelsel), maar dat werkgevers de WW-lasten uit eigen middelen financieren. Eigenrisicodragers WW zijn uitsluitend werkgevers in het openbaar bestuur (rijk, gemeenten, provincies, waterschappen, rechterlijke macht), openbare veiligheid (politie en defensie), onderwijs (primair onderwijs, voortgezet onderwijs, middelbaar beroepsonderwijs, hoger beroepsonderwijs, universiteiten, onderzoekinstellingen, academische ziekenhuizen) en een aantal overheidsstichtingen, overheidsbedrijven en zelfstandige bestuursorganen (ZBO’s) waarvan de werknemers verplicht deelnemen in het pensioenfonds ABP. Het grootste deel van deze sectoren valt onder het ambtelijk ontslagrecht in plaats van onder het privaatrechtelijk ontslagrecht zoals dat in de marktsector geldt. In dit onderzoek worden de effecten van het eigenrisicodragerschap WW zoveel mogelijk onderscheiden van effecten van het ambtelijk ontslagrecht