Secularisering

In de afgelopen eeuw is de samenstelling van de bevolking naar kerkelijke gezindte enorm veranderd. Terwijl nu vier op de tien inwoners aangeven zich niet tot enige kerkelijke gezindte te rekenen, kwam die categorie tot 1850 in het geheel niet voor. Rond 1920 kruiste maar een handjevol mensen in de volkstellingen die categorie aan. Toen behoorde circa de helft van de bevolking tot de Nederlands-hervormden. Nu is dat nog geen tien procent. De rooms-katholieken kennen een wat stabieler verloop evenals de gereformeerden. Moslims en hindoes/boeddhisten waren er in Nederland rond 1900 niet of nauwelijks. Ons land was aan het begin van de vorige eeuw een volstrekt christelijk land. Het behoren tot een bepaalde kerk was een belangrijke bindende factor. Vanaf de jaren 1960 veranderde de samenleving evenwel en zette de ontzuiling in. Nu gaan we nog maar sporadisch naar de kerk, wat niet wil zeggen dat religie geen rol meer zou spelen. In onze moderne samenleving is veel meer pluriformiteit gekomen op het gebied van zingeving en levensbeschouwing, en veel minder automatisme. Nog steeds doen zich echter opvallende verschillen gelden tussen de kerkelijke gezindten. Dit artikel geeft een overzicht