Ecology, Evolution and Pathogenesis of Avian Influenza Viruses

textabstractInfluenza A virus behoort tot de familie van Orthomyxoviridae. Infl uenza A virussen zijn onregelmatig gevormde virussen van ongeveer 120 nm groot. Het genoom van influenza A virussen is gesegmenteerd en bestaat uit negatief-strengs RNA. De acht gensegmenten coderen voor 11 verschillende eiwitten. Infl uenza A virussen worden onderverdeeld op basis van de oppervlakte eiwitten; hemagglutinine (HA, een eiwit dat zorg draagt voor de binding van het virus aan en binnendringen van de gastheercel) en neuraminidase (NA, een eiwit dat zorgt voor de efficiënte verspreiding na vermenigvuldiging van het virus). Er waren tot voor kort 15 verschillende subtypen van HA geïdentificeerd en 9 verschillende subtypen van NA. Dit leidt tot 135 potentiële subtype combinaties zoals H1N1, H3N2, H5N1 en H7N7. Aviaire influenza virussen zijn verder in te delen op grond van biologische eigenschappen: laag pathogene aviaire influenza virussen (LPAI), die geen tot milde ziekteverschijnselen veroorzaken en hoog pathogene aviare influenza virussen (HPAI), die massale sterfte onder pluimvee kunnen veroorzaken (ook bekend als vogelpest). Influenza A virus is voornamelijk bekend als veroorzaker van de drie pandemieën (wereldwijde uitbraken) van de afgelopen eeuw: de H1N1 Spaanse griep in 1918, de H2N2 Aziatische griep in 1957 en de H3N2 Hong Kong griep in 1968. Daarnaast is het ook bekend van de jaarlijks terugkerende griepepidemieën (lokale uitbraken) en van uitbraken van vogelpest. Hoewel het bekend is dat alle infl uenza A virussen hun oorsprong hebben in wilde vogels, is er weinig bekend over het voorkomen van aviaire influenza virussen in wilde vogels in Europa. Het onderzoek beschreven in dit proefschrift richtte zich in eerste instantie op het in kaart brengen van de complexe ecologie van aviaire influenza virussen in hun natuurlijke gastheer, de wilde vogels, en vervolgens op de veranderingen die ten grondslag liggen aan het vermogen van deze virussen om overgedragen te kunnen worden naar de mens. Hoofdstuk 1 geeft een algemene inleiding en een overzicht van de huidige kennis over het voorkomen van infl uenza A virussen in wilde vogels. Hierbij wordt ingegaan op de rol die verschillende vogelfamilies spelen in de ecologie van infl uenza A virussen zoals de Anseriformes (eenden, ganzen en zwanen) en Charadriformes (meeuwen, alken en steltlopers)