Onafhankelijkheid. De onafhankelijkheid van de onderzoeker in een multidisciplinaire context: humanisme, ethiek en verouderingsonderzoek

Onafhankelijkheid - dat wil zeggen: in doen en laten en in houding, woord en geschrift getuigen van een weldoordacht eigen oordeel- is een belangrijk kenmerk van een goede humanistica. 1 Dat zal iedereen wel met me eens zijn. Het is veel ingewikkelder en controversiëler wat deze deugd praktisch inhoudt. Ik zal proberen de kern ervan te verhelderen aan de hand van een paar vragen waar ik zelf mee geworsteld heb in mijn eigen onderzoek naar de ethische en levensbeschouwelijke wenselijkheid c.q. toelaatbaarheid van substantiële levensverlenging. Ik ga vooral in op onafhankelijkheid als deugd van een onderzoeker in een multidisciplinaire context, maar wellicht geeft de nu volgende beschouwing ook iets aan over de houding van een goede humanistica (of andere wetenschapper of professional) in een onderwijs-, vormings- of begeleidingssetting