Aansturing van zelfstandige bestuursorganen door ministeries: stijlverschillen

Ministeries verschillen in de wijze waarop ze de sturingsrelatie met zelfstandige bestuursorganen inrichten en onderhouden. Aan de hand van zes cases bij vier ministeries laten we deze verschillen zien. Daarbij wordt gebruikgemaakt van twee theoretisch modellen (de principaal-agent- en principaal-steward benadering) om het soort relatie te duiden. Ministeries verschillen niet alleen hun benadering, maar ook in hoe ver ze zijn in de ontwikkeling van hun sturingsrelaties met ZBO’s. Omdat er geen coördinatie of uitwisseling van kennis plaatsvindt tussen ministeries, kunnen ‘achterblijvende’ ministeries echter niet leren van de ervaringen van ministeries met meer ervaring. Dit artikel pleit niet voor centrale coördinatie of één model, maar wel voor het meer uitwisselen van kennis tussen en binnen ministeries