De onderbouwing en het gebruik van kwaliteitsindicatoren.

Het meten van kwaliteit van zorg is essentieel voor het borgen ervan. In het verleden werden de prestaties van de gezondheidszorg vooral gemeten in termen van kosten en productie. Met de introductie van marktwerking in de gezondheidszorg ontstond echter een sterke behoefte aan kwaliteitsinformatie, liefst op het niveau van individuele instellingen. Marktwerking beoogt namelijk concurrentie te bewerkstelligen tussen instellingen en zonder inzicht in de kwaliteit van de geleverde zorg zal deze concurrentie zich beperken tot een concurrentie op prijs. Van een concurrentie op prijs alleen is bekend dat dit in de meeste gevallen ten koste gaat van de kwaliteit. Inzicht in kwaliteit is daarom van groot belang. De afgelopen jaren zijn er dan ook forse inspanningen geleverd om voor verschillende sectoren en aandoeningen indicatoren te ontwikkelen die inzicht geven in de kwaliteit van zorg die binnen afzonderlijke instellingen wordt geleverd. Inmiddels is een grote hoeveelheid indicatoren voor verschillende typen van zorg beschikbaar. Deze indicatoren laten zich grofweg onderscheiden in twee groepen: indicatoren gebaseerd op de registraties van zorgaanbieders (zorginhoudelijke indicatoren) en indicatoren gebaseerd op patiëntervaringen, doorgaans gemeten met Consumer Quality index vragenlijsten (CQ-indicatoren). (aut. ref.