Sporadisch huisartsbezoek na een ramp: een probleem? Een longitudinaal onderzoek door koppeling van EPD en vragenlijsten.

Inleiding: We onderzochten factoren die samenhangen met sporadisch huisartsenbezoek van slachtoffers van een ramp en de implicaties voor de zorg. Deelnemers waren slachtoffers van de vuurwerkramp in Enschede op 13 mei 2000, waarbij 23 mensen omkwamen, ongeveer 1000 mensen verwondingen opliepen en 1200 mensen huis en haard kwijtraakten. Methode: Voor het onderzoek maakten we gebruik van de elektronische patiëntendossiers (EPD’s) uit de huisartsenpraktijk van de slachtoffers van de vuurwerkramp Enschede. De slachtoffers namen daarnaast 3 weken en 18 maanden na de ramp deel aan vragenlijstonderzoek (n = 922). Per patiënt koppelden we de gegevens van EPD en vragenlijsten. We vergeleken de gezondheidsstatus (diagnoses EPD), de ervaren gezondheid (SCL-90) en de kwaliteit van leven (SF-36) van de slachtoffers die in de eerste 2 jaar na de ramp sporadisch (maximaal 3 keer voor mannen en 4 keer voor vrouwen) de huisarts bezochten met die van slachtoffers die vaker naar de huisarts gingen. Resultaten: Slachtoffers die in de eerste 2 jaar na de ramp sporadisch de huisarts bezochten deden dat ook in het jaar voor de ramp gemiddeld 3 maal zo weinig als anderen (p < 0,001). Multivariate logistische regressieanalyse toonde aan dat sporadische bezoekers gemiddeld jonger en minder vaak depressief waren. Zij voelden zich ook gezonder, functioneerden fysiek beter en waren vaker geïrriteerd (gemeten met de vragenlijst). Sporadische bezoekers hadden minder vaak een naaste verloren, maar waren wel vaker huis en haard kwijtgeraakt als gevolg van de ramp. Zij hadden minder vaak psychische problemen voor en na de ramp, hoewel deze na de ramp wel sterk toenamen (vertienvoudigden). Conclusie: De resultaten wijzen erop dat het verschil tussen slachtoffers die sporadisch contact opnamen en degenen die dat vaker deden, vooral is gelegen in de manier waarop zij omgaan met of hulp zoeken voor deze problemen. (aut. ref.