Implementeren door kennismanagement: theorie en praktijk.

Optimale gezondheidszorg vergt een praktijk die zichtzelf voortdurend vernieuwt op basis van nieuwe inzichten, nieuwe kennis. Kwaliteit in de zorg heeft alles te maken met een praktijk die op de hoogte is van bruikbare kennis en deze kennis daadwerkelijk toepast. Het is daarom belangrijk te bekijken waar in de implementatiepraktijk bruikbare kennis vandaan komt. Wat is bruikbare kennis en hoe verspreidt deze zich onder betrokkenen? Voor het beantwoorden van die vragen kan inspiratie worden opgedaan uit kennismanagementliteratuur. Helaas wordt onder de vlag van 'kennismanagement' van alles geschaard, van 'lerenden organisaties' tot en met elektronische kennisdatabases. Hierdoor dreigt de term ten onrechte te worden afgedaan als modisch en een lege huls. Kennismanagement kan echter wel degelijk bruikbare inzichten leveren over kennis en kennisverpreiding. Dit hoofdstuk beschrijft een exploratie van het tweerichtingsverkeer tussen wetenschap en praktijk aan de hand van kennismanagementliteratuur. Deze exploratie resulteert in een drietal assumpties over de manier waarop de 'professional' in de zorg gebruik maakt en kan maken van kennis. Om na te gaan in hoeverre deze aannames stroken met de dagelijkse praktijk, zijn negen mensen uit die dagelijkse preventie en zorgpraktijk geïnterviewd. De geïnterviewden zijn vooraf niet op de hoogte gesteld van die drie assumpties die in dit stuk zijn uitgewerkt. Vier van de geïnterviewden kunnen worden beschouwd als zogeheten ' kenniszoekende professionals ', eindgebruikers van de kennis. Vijf personen zijn geïnterviewd wegens hun ervaring met het doorgeven van kennis, de zogenoemde ' kennisintermediairen'. De uitspraken van deze negen geïnterviewden illustreren de bevindingen uit de wetenschappelijke literatuur. (aut.ref.