De betrokkenheid van huisartsen bij de ziekenhuisbehandeling van hun patiënten.

In dit artikel wordt verslag gedaan van een beschrijvend onderzoek naar de contacten die huisartsen hebben in verband met de behandeling van hun in het ziekenhuis opgenomen patienten. Speciale aandacht wordt besteed aan het overleg van de huisarts met de specialist. Ten behoeve van het onderzoek registreerden 41 huisartsen gedurende drie maanden al hun contacten betreffende de ziekenhuisbehandeling van hun patienten (N=1978). Huisartsen blijken in hoofzaak overleg te plegen met de specialist, als zij vinden dat patienten met spoed dienen te worden opgenomen. Van 28% van alle opnamen beschouwt de huisarts zichzelf als initiatiefnemer. Tijdens het verblijf van de patient in het ziekenhuis en in verband met de beslissing tot ontslag of de nazorg overlegt de huisarts slechts sporadisch met de specialist. Specialisten zoeken van hun kant nauwelijks contact met huisartsen in verband met de ziekenhuisopnamen, de daarop volgende behandeling en het ontslag. Huisartsen blijken overigens wel betrokken bij de ziekenhuisbehandeling van hun patienten, de opgenomen patienten wordt 19% door de huisarts in het ziekenhuis bezocht. Met de helft van alle patienten heeft de huisarts thuis, op het spreekuur of telefonisch contact na hun ontslag. Van de opgenomen patienten wordt 19% door de huisarts in het ziekenhuis bezocht. Met de helft van alle patienten heeft de huisarts thuis, op het spreekuur of telefonisch contact na hun ontslag. Thuis bezoekt de huisarts 31% van alle ontslagen patienten uit eigen beweging. De onderzoeksresultaten geven aan dat huisartsen de ziekenhuis- behandeling van hun onderzoeksresultaten geven aan dat huisartsen de ziekenhuisbehandeling van hun patienten vrijwel altijd geheel in handen geven van de specialist. Veelal pas na het ontslag nemen huisartsen met de patienten de draad weerop. (aut. ref.