Van Discards naar Bijvangst in de Pelagische Visserij

De pelagische diepvriestrawler visserij richt zich volledig op vis die geschikt is voor humane consumptie. Per 1 januari 2015 is de pelagische zeevisserij in de Europese wateren geconfronteerd met een verplichting om alle gevangen soorten waarvan een vangst quotum is vastgesteld, aan land te brengen en niets van deze vissoorten over boord te zetten. Dit is de eerste realisatie van een reeks aanlandverplichtingen van vis in het kader van het Europese Gemeenschappelijke Visserij Beleid. De aanlanding van deze visserij zal als gevolg van de aanlandplicht veranderen. In dit deelrapport wordt ingegaan op (i) de omvang en samenstelling van de hoeveelheid vis die onder het voormalige systeem als discards beschouwd wordt en (ii) in de hoeveelheid vis die als basis van mogelijke verwerkingsstappen voor valorisatie gebruikt kunnen worden. Daarnaast wordt een verwachting geschetst van de te verwachten hoeveelheid discards die aangeland moeten gaan worden onder de aanlandverplichting die vanaf 1 januari 2015 van kracht is. Dit geeft inzicht in de mogelijkheden voor industriële benutting van de “discards” die een waarde verhoging ten opzichte van laagwaardige verwerking tot vismeel meebrengt