Teamintegratie en het presteren van overbelaste teams. Een kwantitatief onderzoek naar teampresteren bij kwantitatieve overbelasting en het belang van teamintegratie.

In dit onderzoek staat het verband tussen kwantitatieve overbelasting en teampresteren centraal waarbij dit onderzoek inzicht wil geven in de rol van teamintegratie op dit verband. Is het zo dat kwantitatieve overbelasting van een team leidt tot verminderd teampresteren? En heeft de mate van teamintegratie hier invloed op? Dit onderzoek baseert zich voor een deel op bestaand onderzoek naar kwantitatieve overbelasting, teamintegratie en teampresteren. Eerdere onderzoeken tonen een negatief verband aan tussen kwantitatieve overbelasting en teampresteren doordat de focus van het team vernauwt en een smal en individualistisch teamperspectief ontstaat. De vraag of teamintegratie dit verband beïnvloedt is nog niet eerder onderzocht. Doel van dit onderzoek is enerzijds deze eerdere studies te repliceren en anderzijds meer inzicht te krijgen in de modererende rol van teamintegratie. Nadat de bestaande theorie is uitgelegd, zal een conceptueel model worden gepresenteerd, waarbij de volgende hypothesen worden getoetst: Hypothese 1: Kwantitatieve overbelasting vermindert teampresteren (H1) Hypothese 2: De relatie tussen kwantitatieve overbelasting en teampresteren wordt zwakker naarmate sprake is van meer teamintegratie (H2). Door middel van kwantitatief onderzoek is aan 52 teams, werkzaam bij een drietal organisaties, gedurende een periode van 8 weken viermaal een vragenlijst voorgelegd waarmee inzicht is verkregen in de actuele kwantitatieve overbelasting van het team, teamintegratie en teampresteren. Bij het samenstellen van de vragenlijsten is gebruik gemaakt van gevalideerde vragen. Uit een analyse van de respons blijkt dat het hoofddoel in dit onderzoek niet is bereikt. Het is in dit onderzoek niet mogelijk gebleken een significant verband aan te tonen tussen kwantitatieve overbelasting en teampresteren, de hoofdinteractie van het gekozen conceptueel model. Dit onderzoek heeft daarmee bevindingen uit eerder onderzoek niet kunnen reproduceren waardoor Hypothese 1 in dit onderzoek niet is beantwoord. Vervolgens is met behulp van een interactievariabele getoetst of een lage of juist hoge waarde op de moderator nieuw inzicht geeft op de hoofdinteractie. Ook de interactievariabele blijkt in dit onderzoek onvoldoende significant aanwezig. Hierdoor is het niet mogelijk geweest een verdiepingsslag te maken en de rol van teamintegratie als verklaring van de hoofdinteractie te beoordelen. Wel heeft dit onderzoek een sterk significant verband kunnen aantonen tussen de variabelen teamintegratie en teampresteren. Het uitblijven van significante uitkomsten op belangrijke interacties in het conceptueel model is mogelijk te wijten aan de beperkingen van dit onderzoek, maar het is ook denkbaar dat de hoofdinteractie bij de betrokken teams niet of onvoldoende sterk aanwezig was. Eventueel vervolgonderzoek zou wellicht meer inzicht kunnen geven in het verband tussen kwantitatieve overbelasting en teampresteren en de rol van teamintegratie