Autor proučava porijeklo obaveznog nenaglašenog zamjeničkog subjekta u germanskim jezicima. Polazeći od pet postojećih hipoteza o porijeklu tog subjekta koje su iznijeli mnogi lingvisti od kraja 19. stoljeća do 1956., autor kritički pobija te hipoteze oslanjajući se na jezični materijal iz gotskog, staro visoko njemačkog i norththumbrijskog. Poslije iscrpne analize autor zaključuje da upotreba obaveznog nenaglašenog zamjeničkog subjekta u germanskim jezicima ne zavisi od toga da li prateći finitni glagol sadrži oznaku lica ili ne. Ti se subjekti javljaju u njemačkom i islandskom u kojima finitni glagoli pokazuju u velikoj mjeri oznake lica. Ali ti se subjekti javljaju i u danskom, norveškom i švedskom, u jezicima čiji finitni glagoli ne sad...