SPATIAL DIVERSITIES AS STARTING POINTS IN REGIONAL DEVELOPMENT AND TOURISM REGIONALISATION

Autor u svom radu promatra prostorne različitosti kao ishodište regionalnog razvoja te kroz neophodan proces delokalizacije prostornih sadržaja, promatra regije bez čvrstih granica između njih. Isto tako na tom principu nastoji dati definiciju turističke regije kao podsustava regionalne ekonomike kao znanstvene discipline, što podrazumijeva neophodne i nužne interregionalne odnose i delokalizacijske procese, i turističku regiju čini samo podsustavom Hrvatske kao turističke regije i ujedno podsustavom hrvatskog gospodarskog sustava. Turistička regionalna politika traži u sklopu ekonomske politike specifičan pristup, a što čini, prema teoriji sustava, samo podsustav hrvatske turističke politike, odnosno podsustav regionalne ekonomske politike. Autor se kod turističkih regija priklanja teoriji ravnotežnog rasta u slučajevima gdje nema dobro razrađene koncepcije i strategije razvoja i jasno razrađene razvojne vizije i ciljeva. Isto tako se zalaže za teoriju velikog udara tamo gdje postoji razrađena i jasna vizija i neophodni razvojni dokumenti.In this paper the author examines spatial diversities as starting points in regional development. Through the vital process of delocalising spatial content, regions are viewed without their fixed boundaries. Using this same principle, the author seeks to define tourist regions in the sense of subsystems of regional economics as an academic discipline, implying crucial interregional relations and the process of delocalisation. The tourist region is considered a subsystem of Croatia as a tourist region, as well as a subsystem of the Croatian economic system. Regional tourism policies as part of the framework of economic policies call for a unique approach. According to the systems theory, this refers to the subsystem of Croatian tourism policies and to the subsystem of regional economic policies. In dealing with tourist regions, the authors favours the theory of balanced growth in all cases lacking appropriately elaborated development concepts and strategies, and clearly defined development visions and objectives. The author also speaks in favour of the theory of forceful strike wherever there is a clearly developed vision together with the essential development documents