Een onderzoek naar hoe de wetgever de eerste voorwaarde van artikel 6 lid 5 Overleveringswet zou kunnen herformuleren om strijd met het Unierecht te voorkomen.

Overlevering is de overdracht van verdachten en veroordeelden tussen lidstaten van de Europese Unie. Overlevering is in de plaats gekomen van uitlevering. Op grond van artikel 6 lid 5 Overleveringswet worden vreemdelingen niet overgeleverd voor de tenuitvoerlegging van een onherroepelijke vrijheidsstraf en wordt overlevering enkel, onder voorwaarden, voor strafvervolging toegestaan. Vereist is dan wel onder meer dat de vreemdeling in het bezit is van een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd. Volgens het Hof van Justitie in het Wolzenburg-arrest mag die eis van een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd niet gesteld worden aan Unieburgers die rechtmatig in Nederland verblijven op grond van Richtlijn 2004/38/EG. De eis van verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd wordt door de overleveringsrechter nog wel gesteld aan familieleden derdelanders van Unieburgers die rechtmatig verblijf hebben op grond van Richtlijn 2004/38/EG en aan Turkse onderdanen en hun familieleden die rechtmatig verblijf hebben op grond van Associatiebesluit nr. 1/80 van de Associatieraad EEG/Turkije. In deze scriptie wordt onderzocht of dat wel terecht is. Zij hebben immers rechtstreeks verblijfsrecht op grond van het Unierecht. In deze scriptie wordt voorts onderzocht hoe de wetgever de eerste voorwaarde van artikel 6 lid 5 Overleveringswet zou kunnen herformuleren