16/Wyniki leczenia skojarzonego chorych na nowotwory jamy ustnej w materiale Zespołu Narządowego Nowotworów Głowy i Szyi Instytutu Onkologii w Gliwicach

CelPrzedstawienie wyników łeczenia skojarzonego chorych na nowotwory jamy ustnej w ramach Zespołu Narządowego Nowotworów Głowy i Szyi w latach 1995 – 2000 w Instytucie Onkologii w Gliwicach.MaterialPodmiotem analizy jest grupa 102 chorych; 70 (69%) mężczyzn i 32 (31%) kobiet w średnim wieku 54 lat chorych na raka jamy ustnej leczonych za pomocą chirurgii i pooperacyjnej radioterapii. Najczęstsza lokalizacją guza pierwotnego była część ruchoma języka i dno jamy ustnej oraz wyrostek zębodołowy żuchwy odpowiednio 48 (47%) i 27 (26%) chorych, a rozpoznanie raka płaskonabłonkowego postawiono w 93 (92%) przypadkach. Zaawansowanie guza pierwotnego postawione na podstawie badania klinicznego oraz metod obrazowych ustalono w największym odsetku jako T2 oraz T3; odpowiednio 41 (40%) i 33 (34%) chorych. U 42 (41%) chorych nie stwierdzono przerzutowo zmienionych węzłów chłonnych, a w 31 (30%) przypadkach zanotowano pojedyncze (N1) przerzuty do węzłów chłonnych szyi. U 26 (25%) chorych wykonano zabieg miejscowy usunięcia guza z marginesem zdrowych tkanek, u pozostałych 76 (75%) zabieg blokowy obejmujące ognisko pierwotne jak i węzły chłonne. Mikroskopowa radykałność leczenia chirurgicznego została potwierdzona w 55 (54%) przypadków, a średnia szerokość ocenionych w preparatach pooperacyjnych marginesów wyniosła 3.8 mm, przy średnio 3 ocenionych marginesach. Wszyscy chorzy poddani zostali pooperacyjnej radioterapii, którą rozpoczynano 56 dni po zabiegu. W 87 (86%) przypadkach zastosowano konwencjonalne frakcjonowanie dawki, u pozostałych frakcjonowanie przyśpieszone, do średniej dawki całkowitej 66. 6 Gy. 101 (99%) chorych zakończyło leczenie zgodnie z planem. Średni całkowity czas leczenia skojarzonego wyniósł 100 dni, a mediana okresu obserwacji 5 lat.Wyniki5-letnie odsetki wyleczeń miejscowych, przeżyć bezobjawowych oraz ca łkowitych wyniosło odpowiednio: 87%, 72% oraz 70%. Ana łiza jednowariantowa wykazała, iż zaawansowanie guza pierwotnego (T4) związane było ze znamiennie niższym prawdopodobieństwem wyleczenia miejscowego, a niekonwencjonalne frakcjonowanie dawki z obniżeniem odsetka przeżyć bezobjawowych (p