16. Wyniki badań klinicznych – rozważania, wątpliwości

W latach 2000–2002 ogłosiliśmy (A. Hliniak i współp.) trzy opracowania dotyczące radioterapii raka krtani (1. Radiotherapy Oncology 62 2002-1-10; 2. Nowotwory 52 (2002) Nr 2 –111; 3. Nowotwory 51 (2001–4-381).Cel badania – rozważania i wątpliwości lekarza dotyczące wniosków wynikających z tych doniesień1.“Skrócenie całkowitego czasu leczenia o 7 dni nie wpłynęło na poprawę wyników leczenia w sposób istotny statystycznie (p-0.37). Uwagi – w pierwszych miesiącach po leczeniu niepewna ocena wyleczenia (obrzęk, stan zapalny, zmiany martwicze) – zwłaszcza w badaniach wieloośrodkowych (różne doświadczenie oceniających). Wyniki leczenią stają się wiarygodne po 8–12 miesiącach od zakończenia terapii.2.Chorzy leczeni wyższymi dawkami rokują gorzej. Potwierdzają to uwagi szeregu autorów (Batani, Szutkowski etc.), że wyższe dawki stosuje się u chorych gorzej rokujących z wątpliwą regresją guza. Podanie wyższych dawek łączy się z wydłużeniem całkowitego czasu leczenia. Może to w sposób istotny wpłynąć na błędną ocenę zależności dawka czas i dużą różnicę w ocenie tego czynnika w opracowaniach retrospektywnych (Fowler).3.Wyniki u chorych leczonych konwencjonalnie w badaniu prospektywnym są lepsze o 15% niż w retrospektywnym (nadselekcja chorych?)1, 2, 3. Stromy przebieg krzywych wyleczalności w pierwszych 8–12 miesiącach po zakończeniu radioterapii może prowadzić do zbyt optymistycznych ocen nowych metod leczenia, również kojarzonego (RT+chth?)