90/Niepowodzenia po leczeniu oszczędzającym u chorych na raka piersi we wczesnych stopniach zaawansowania

Celem pracyjest ustalenie częstości i przyczyn występowania niepowodzeń w leczeniu oszczędzającym (BCT) chorych na raka piersi.Materiał i metodaW latach 1985–2002 w Zakładzie Radioterapii Centrum Onkologii – Instytutu leczono 570 chorych na inwazyjnego raka piersi we wczesnych stopniach zaawansowania, oraz 28 chorych z rozpoznaniem raka przedinwazyjnego. W okresie od 3 do 8 tygodni po zabiegu chirurgicznym przeprowadzano leczenie prom. CO-60 lub fotonami X 4–6 MeV w dawce 50 Gy na obszar całej piersi z podwyższeniem dawki w przypadkach raka inwazyjnego na lożę po guzie, przeważnie elektronami o energii 9–15 MeV.WynikiNiepowodzenie leczenia w postaci nawrotu miejscowego lub przerzutów odległych obserwowano u 48 chorych co wynosi 8% ogólnej liczby leczonych. W 37 przypadkach (6%) wystąpiły przerzuty odległe z powodu których zmarły 24 chore. W11 (2%) przypadkach wystąpiławznowa miejscowa w okresie od 12 do 80 miesięcy po leczeniu. Jedna pacjentka z tej grupy zmarła w wyniku jednoczesnego wystąpienia przerzutów odległych. W 8 przypadkach stwierdzono nowotwór drugiej piersi. Ponadto 5 pacjentek zmarło z powodu wystąpienia innego nowotworu. W grupie leczonych z powodu raka przedinwazyjnego niepowodzenie w postaci nawrotu miejscowego obserwowano w 2 przypadkach (7%). Przeprowadzono analizę przypadków w których wystąpiła wznowa lub przerzuty lokoregionalne.WnioskiNiepowodzenia po leczeniu oszczędzającym (BCT) chorych na raka piersi występują rzadko (8%), przeważnie związane są z rozsiewem choroby. Rozsiew stwierdzono znamiennie częściej w przypadkach z zajęciem węzłów chłonnych dołu pachowego. Nawrót lokoregionalny był obserwowany jedynie u 2% pacjentek z rakiem inwazyjnym, ale stwierdzony również u chorych leczonych z powodu raka przedinwazyjnego. Indywidualnie planowana radioterapia konformalna może wpłynąć na dalsze zmniejszenie odsetka nawrotów lokoregionalnych