De rol van de imam in de Belgische samenleving

De imam heeft binnen de moslimgemeenschap een leidende, adviserende functie. Hij gaat de mensen voor in het gebed, hij is een leraar, raadgever, hij is de vertrouweling van de gelovigen. Om zijn rol optimaal te kunnen uitoefenen, volgt de imam in de moslimwereld een opleiding die vandaag vaak met een master in de godsdienstwetenschappen overeenkomt. De imam in het westen in het algemeen en in België in het bijzonder, heeft – naast bovengenoemde functies – nog een andere functies die hij moet vervullen. Hij is de een bruggenbouwer tussen de moslimgemeenschap en de anderen. Hij neemt deel aan interreligieuze dialogen met andere religies en levensbeschouwingen zoals o.a. het christendom, het Jodendom, het Boeddhisme en het vrijzinnige humanisme. Hij participeert in wijkoverleg, en maakt zich zorgen over de samenleving als geheel. Het spreekt voor zich dat de imam in de Belgische samenleving dus andere functies uitoefent dan de imams in de traditionele islamitische samenlevingen. Hij leeft en werkt in een niet-islamitische samenleving, in een samenleving waar een scheiding tussen Kerk en Staat sinds meer dan een eeuw van kracht is. Hij begeleidt zijn gelovigen in een seculiere samenleving waar religie niet tot het openbaar leven behoort, maar een privéaangelegenheid is. Hij moet functioneren in een samenleving met een rijke cultuur en een complexe politieke constellatie. Een samenleving met tal van politieke, culturele en maatschappelijke gevoeligheden. Om in deze onstuimige zee te kunnen zwemmen zonder te verdrinken, dient de imam een aantal vaardigheden te bezitten. Idealiter zou de imamopleiding in België uit drie luiken bestaan: (1) een theologisch luik, (2) een levensbeschouwelijk luik en (3) een maatschappelijk luik. Het is onmogelijk om al deze functies in de Belgische samenleving te bekleden zonder kennis van de talen die de gemeenschap spreekt. Voor Antwerpen en Vlaanderen betekent dit: kennis van het Arabisch en van het Nederlands.status: publishe