Trošenje dentalnih svrdala

Svrdla su rezni alati koji se u stomatologiji primjenjuju za preparaciju zuba i dentalnih materijala. Brusna se tijela svrdala troše različito i nejednako u ovisnosti o materijalu koji režu (keramici, metalu, kompozitnom materijalu). Cilj ovog rada je bila usporedba trošenja radnog dijela svrdala prevučenih dijamantnom prašinom na 4 najčešće podloge korištene u stomatološkoj protetici. Praktični dio istraživanja (brušenje) je izveden na stomatološkom stolcu na koji je instaliran dentalni kolječnik - zračna turbina s vodenim hlađenjem i brojem okretaja od 350.000 o/min. Rezultantna sila kojom je kolječnik opterećen bila je konstantna i iznosila je 3 N. Ispitivanje se provodilo na način da su svrdla istog proizvođača (Komet Dental, SRNJ) podijeljena u 4 skupine svrdala jednake grubosti (ISO zelena oznaka). Skupine su određene prema vrsti podloge na kojoj se ispitivalo trošenje. Podloge korištene u istraživanju bile su: staklo-keramika SiO2-Al2O3-K2O, cirkonij oksid - ZrO2, legura CoCrMo te polimetilmetakrilat – PMMA. Vrijeme trajanja ispitivanja je bilo u intervalima od po 3 minute, 8 minuta te 12 minuta te su nakon svakog vremenskog intervala svrdla čišćena, vagana te ispitivana na skenirajućem elektronskom mikroskopu (SEM). Trošenje, odnosno gubitak mase radnog dijela svrdla ovisio je o materijalu podloge na kojoj je trošen. Nakon vremenskog intervala od 12 minuta izmjeren je sljedeći utrošak mase radnog dijela svrdala: na podlozi od cirkonij oksida 0,31%, na CoCrMo podlozi 0,19%, na staklo-keramici 0,13% te na podlozi od polimetilmetakrilata 0,08%. Zaključuje se da su se nakon vremenskog intervala od 3,8 i 12 minuta najviše potrošila skupina svrdala trošenih na cirkonij oksidu, a najmanje na polimetilmetakrilatu