Literatuuronderzoek omtrent patuline

Dit verslag heeft tot doel een literatuuroverzicht te geven omtrent het voorkomen van patuline en methoden voor het aantonen en bepalen van patuline in verschillende produkten. Patuline is een toxische uitscheidingsstof dat door verschillende penicillium- en aspergillus-schimmelsoorten geproduceerd wordt. Patuline bezit ook carcinogene en mutagene eigenschappen, wanneer ratten gedurende vijftien maanden met patuline worden ingespoten (onder de huid). P.expansum kan patuline vormen in o .a.: druiven, perziken, peren, abrikozen, pruimen of rozijnen, kersen , komkommers, worteltjes , tomaten , bananen, ananas en appels die rotte plekken vertonen. Na enten met P.expansum, P.urticae of Byssochlamys niveau kan er ook patuline gevormd worden in reineclaude, aardbei, dauw meloenen, rode en groene paprika, maar er wordt geen patuline gevormd in selderie, koolrabie, bloemkool, rode kool, radijs, paarde radijs, uien, vruchtvlees van een kalebas (als groente), aardappels en pootaardappels. Patuline komt vooral voor in appelprodukten zoals: appelsap , appelmoes en appelstroop. Vroeger werd patuline het meest bepaald m.b.v. dunnelaagchromatografie met als detectiereagens MBTH hydrachloride. Het MBTH hydrachloride wordt na het ontwikkelen van de silicagel plaat in tolueenethylacetaat- 90% mierezuur (5+4+1), op de plaat gespoten. Het patuline derivaat is dan onder invloed van langgolvig UV-licht als geel-bruine fluorescerende vlek waarneembaar, met een detectiegrens van 20-25 ug/1 appelsap