Afmeren, aanvaren, botsen, een literatuuroverzicht

Het aanvaren van waterbouwkundige constructies als brugpijlers, sluisdeuren, kademuren en geleidewerken door een foute manoeuvre van een schip b.v. tengevolge van onklaar raken van de stuurinrichting, kan tot aanzienlijke schade aan constructie en schip leiden. Afhankelijk van de aard van de scheepslading, de functie van de constructie en de omgevingssituatie kan een kettingreactie een calamiteit tot gevolg hebben. De vraag is hoe de ontwerper-constructeur dit gegeven in antwerp en berekening van de constructie zal honoreren. Een goede oplossing voor een brugpijler is bijvoorbeeld, om deze buiten de vaargeul te plaatsen. Wanneer de randvoorwaarden dit echter niet toelaten, rijst de vraag hoe groat de dynamische of statische belasting is die in de berekening meet worden ingevoerd als stootbelasting door aanvaring en de invloed van de vormgeving hierop. In een voorlopig voorschrift van de Duitse spoorwegen wordt voor brugpijlers in de vaargeul van de Rijn als "Ersatzlast" in de richting evenw\jdig aan de vaarrichting 50 MN (50.000 kN) gehanteerd, in de richting loodrecht op de vaarrichting 15 MN (15.000 kN). Nederlandse voorschriften zeggen hierover niets. In dit literatuuroverzicht zijn met het onderwerp samenhangende rapporten en artikelen kort weergegeven