Havensimulatiemodellen

Teneinde te kunnen vaststellen op welke wijze de efficiency van een haven op een bepaald moment is te verbeteren of te kunnen voorspellen welke problemen zullen ontstaan in de toekomst wanneer bijvoorbeeld de verkeersomstandigheden zich wijzigen, is het noodzakelijk effekten te kunnen berekenen van iedere verandering in de randvoorwaarden van het havensysteem. De berekening van deze effekten is over het algemeen niet uit te voeren met behulp van een simpele methode. Een haven laat zich over het algemeen niet zover schematiseren waardoor met behulp van wachttijd en stagnatie theorieen van service-systemen de genoemde effekten zich laten kwantificeren. Iedere analyse van het gedrag van een haven gebaseerd op de aanname, dat de overheersende gedragspatronen uitgedrukt in een wiskundige formulering zich niet zullen wijzigen, leidt tot fouten. De meest betrouwbare en de meest onthullende methode om effekten van veranderingen in de randvoorwaarden te kunnen vaststellen en te kwantificeren is de veranderingen als experiment in het havengebeuren zelf uit te voeren en het resultaat te registreren. Deze methode zal over het algemeen echter niet uitvoerbaar zijn Qm redenen van tijd en kosten. Een meer acceptabel alternatief is dan een model van het havensysteem te maken waarmee de experimenten worden uitgevoerd, hetgeen simulatie wordt genoemd. Een simulatie is dan oak eigenlijk niets anders dan het naspelen van een geschematiseerde bestaande of mogelijk toekomstige realiteit. Hierop aansluitend geeft Prof. Sierenberg de volgende definitie: Simulatie is het ontwerpen van, en het werken met modellen van dynamische (meestal oak stochastische) systemen waarmee het mogelijk is door het doen van experimenten gegevens te verkrijgen die, vaak in statistische zin, relevant zijn voor het oorspronkelijke systeem