De geschatte stralingsbelasting in Nederland in 1987

In het kader van het project Stralingshygiene Verslaglegging (STRAVE) wordt onderzoek verricht naar de stralingshygiene situatie in Nederland. In deze tweede inhterimrapportage wordt een overzicht gegeven van de blootstelling van de bevolking aan diverse ioniserende stralingsbronnen in 1987. Er zijn tot op heden 12 van de aanwezige 22 bronnen volledig behandeld. Deze bronnen zijn kosmische straling, terrestrische stralaing, conventionele energiecentrales, bouwmaterialen, vliegverkeer, rontgendiagnostiek, radiotherapie, isotopendiagnostiek, radioactief afval, grensoverschrijdende rivieren, kernwapenproeven en "Tsjernobyl". Van deze bronnen wordt gedetailleerde informatie gegeven over aantal bronnen, belastingspaden, kritieke groepen, doses, dosisverdelingen en trends. Tevens wordt wat betreft de dosis een vergelijking gemaakt met de situatie in het buitenland. Het totale collectieve effectieve dosisequivalent voor de Nederlandse bevolking bedroeg in 1987 ca. 34000 mens Sv ; dit is gemiddeld 2,3 mSv/a per capita. De grootste bijdrage aan de collectieve dosis wordt veroorzaakt door radon en thoron afkomstig uit de bodem of uit bouwmaterialen (43%). Daarna volgen natuurlijke radioactiviteit in het menselijk lichaam, (16%), medische stralingstoepassingen (15%), technologisch verrijkte natuurlijke stralingsbronnen (13%), kosmische straling (9%), terrestrische straling (2%) en de gevolgen van het reactorongeval in Tsjernobyl (1%). De overige stralingsbronnen zijn verantwoordelijk voor minder dan 1% van de totale collectieve dosis