Bodembeheer in Ruimtelijk en Economisch Perspectief

Een stagnatie van de voortgang van de bodemsaneringsoperatie wordt gesignaleerd als gevolg van langdurige procedures en de hoge kosten. In deze studie worden de private en sociale kosten en baten van bodemsanering geidentificeerd. Hieruit blijkt dat een financieel-economische analyse gebaseerd op de welvaartstheorie nuttig is: de kosten-baten analyse levert inzicht in de stagnatiefactoren van een bodemsanering. Omdat het moeilijk is kosten- en batenfactoren te kwantificeren is het belangrijk dat de factoren systematisch worden gecategoriseerd om vervolgens te bekijken in hoeverre deze factoren kwantificeerbaar zijn. Uit deze studie is gebleken dat er drie typen actoren kunnen worden onderscheiden: de eigenaar; de gebruikers en de omgeving van de locatie; en de regio. De saneringskosten worden met name bepaald door het beleid, de ernst, omvang en urgentie en door locatiespecifieke omstandigheden. Baten worden gevormd door bijvoorbeeld factoren die de gebruikswaarde van de grond beinvloeden, een 'groen' imago, afname van gezondheidsrisico's en de ontwikkeling van de regio. Veel factoren hebben een ruimtelijke component. Stagnatie vindt plaats daar waar de kosten hoger zijn dan de baten. Dit is met name het geval bij de gebruiksfuncties natuur, landbouw en kleine industrie. De overheid kan op verschillende momenten invloed uitoefenen op het bodemsaneringsproces door het inzetten van instrumenten