L'atelier de pithoi à reliefs d'Aphrati. Les fragments du musée Bénaki

Στο άρθρο αυτό δημοσιεύονται είκοσι τέσσερα όστρακα κρητικών ανάγλυφων πίθων, που φυλάσσονται στο Μουσείο Μπενάκη. Προτείνουμε επίσης την απόδοση δεκαπέντε από αυτά στο εργαστήριο του Αφρατίου. Για να στηρίξουμε την απόδοση αυτή δε χρησιμοποιούμε μόνο τα παραδοσιακά στυλιστικά κριτήρια αλλά και πληροφορίες που προκύπτουν από τη μελέτη των εργαλείων που χρησιμοποιήθηκαν για τη διακόσμηση των αγγείων. Η χρήση του δεύτερου αυτού συνόλου δεδομένων μας οδηγεί στην επανεξέταση του ορισμού του εργαστηρίου του Αφρατίου, όπως αυτός εμφανίζεται στην προϋπάρχουσα βιβλιογραφία. Προτείνουμε έτσι ένα νέο κατάλογο των προϊόντων του εργαστηρίου αυτού, ο οποίος επιτρέπει να προσεγγίσουμε για πρώτη φορά το πρόβλημα της διασποράς των αντικειμένων αυτών.The starting point of this article is the publication of twenty-four Cretan relief pithoi fragments kept in the Benaki Museum. I attribute fifteen of them to the so-called Aphrati workshop. This attribution is built on the basis of both traditional (i.e. stylistic) criteria and indications offered by the tools used for the decoration of the vases. Furthermore, the use of two different sets of criteria provides the opportunity of reconsidering the usual definition of the whole workshop. A new catalogue of its productions is proposed and the map of distribution stemming from it is briefly discussed.Cet article a pour objet initial la publication de vingt-quatre fragments de pithoi à reliefs crétois conservés au musée Bénaki. Nous proposons par ailleurs d'attribuer quinze d'entre eux à l'atelier d'Aphrati. Pour ce faire, nous envisageons non seulement les critères d'attribution traditionnels (c'est-à-dire stylistiques), mais aussi les informations livrées par l'étude des outils utilisés pour décorer les vases. L'usage de ce second ensemble de données nous amène par ailleurs à revoir la définition de l'atelier d'Aphrati telle qu'elle apparaît dans la bibliographie préexistante. Nous proposons ainsi un nouveau catalogue de ses productions, lequel permet d'aborder en dernier lieu le problème de la distribution des objets en question, jusqu'à présent éludé.Brisart Thomas. L'atelier de pithoi à reliefs d'Aphrati. Les fragments du musée Bénaki. In: Bulletin de correspondance hellénique. Volume 131, livraison 1, 2007. pp. 95-137