O kreacji i strukturze mitu

Problem kreacji mitu można rozpatrywać co najmniej na dwa sposoby: przy podejściu socjologicznym bada się zewnętrzne warunki, w jak ich powstaje mit, w podejściu psychologicznym traktuje się mit jako wytwór mechanizmów psychicznych. W obu tych ujęciach można badać mit w aspekcie syntagmatycznym i paradygmatycznym. W ujęciu socjologicznym syntagmatyczna analiza sprowadzałaby się do umiejscowienia mitu w najszerzej rozumianym kontekście innych zjawisk społecznych; paradygmatyczna - do rozpatrywania go na tle innych produktów funkcjonowania świadomości społecznej typu religijnego. Przy podejściu psychologicznym relacje syntagmatyczne to relacje między mitem a ciągiem innych zjawisk psychicznych; relacje paradygmatyczne to relacje: mit - funkcjonalnie podobne wytwory działania psychiki (choroby psychiczne, marzenia senne itd.). Niektórzy badacze postulują uzupełnienie ujęcia socjologicznego nie tylko poprzez śledzenie związków wynikania mitu z rzeczywistości, ale także przez rozważanie prawdziwości mitu, tzn. jego adekwatności względem rzeczywistości.Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 zostało dofinansowane ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej nauk