Zasoby kultury ludowej jako komponent przestrzeni turystycznej

Turystyka folklorystyczna jako jedna z form turystyki kulturowej odgrywa istotną rolę rozwojową na terenach wiejskich. O możliwościach jej rozwoju decyduje przede wszystkim stopień zachowania zasobów kultury ludowej. Wśród wielu mechanizmów komercjalizacji tych zasobów fundamentalne znaczenie mają uwarunkowania historyczne, w tym tradycje ich wykorzystania w turystyce. Ewolucyjny charakter przestrzeni turystycznej prowadzi z reguły do zaniku autentyczności kultury ludowej i powstania jej form sztucznych, zainscenizowanych. Przestrzeń turystyki folklorystycznej jest z tego względu przestrzenią niezwykle podatną na przemiany, gdzie w miejscu naturalnych zasobów kulturowych oraz gościnności o charakterze niekomercyjnym w wyniku rozwoju ruchu turystycznego powstają produkty turystyczne wyrwane z kontekstu lokalnego środowiska kulturowego. A zatem, mimo że turystyka jest niewątpliwym elementem „ożywczym” dla lokalnej kultury, uznawana jest także za istotny czynnik zagrożenia autentyczności miejsca.Artykuł jest próbą syntezy informacji dotyczących rozwoju turystyki folklorystycznej – opisuje wzajemne relacje pomiędzy kulturą ludową i turystyką, mechanizmy komercjalizacji dziedzictwa kulturowego oraz umiejscawia zasoby kultury ludowej w przestrzeni turystycznej