Zakaz dyskryminacji i zasada równego traktowania w pracy tymczasowej – wybrane aspekty prawne

Praca tymczasowa jest zjawiskiem niezwykle ważnym, choć doktryna nieczęsto je omawia. Jako zatrudnienie atypowe rozwiązanie to umożliwia m.in. samotnie wychowującym dzieci rodzicom wykonywanie pracy, zaś dla władzy państwowej zmniejszenie zjawiska bezrobocia. Należy jednak pamiętać, że w związku z występowaniem w tym stosunku pracy trzech podmiotów istnieje wiele wątpliwości i nieścisłości. Mając na uwadze ochronę pracowników tymczasowych należy stworzyć konstrukcje prawne, które ochronią pracowników przede wszystkim przed dyskryminacją, naruszeniem równości i alienacją w zakładzie pracy w stosunku do pozostałych pracowników. Zjawisko naruszenia wskazanych zasad jest od lat zjawiskiem powszechnym, stąd też zasady te unormowane są w najważniejszych aktach prawnych tak krajowych, jak i międzynarodowych. Pojęcie pracodawcy w przypadku pracy tymczasowej przenika się nieustannie z pojęciem pracodawcy użytkownika i agencji pracy tymczasowej i niełatwo jest dokonać oceny, który z przepisów w zakresie podmiotowym dotyczy poszczególnego z nich. Niniejszy artykuł ma na celu omówienie wskazanych terminów, a także zaprezentowanie ich za pomocą przepisów obowiązujących. Ustawodawca miał trudne zadanie – stworzyć odpowiednie przepisy, które nie tylko umożliwią pracę, ale jednocześnie odpowiednio ochronią pracowników tymczasowych przed nierównościami. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wad i zalet aktualnych konstrukcji prawnych w oparciu o analizę przepisów i doktryny i linii orzeczniczej, a także zaproponowanie koniecznych rozwiązań.Temporary work is an extremely important phenomenon. As an atypical employment, this solution makes it possible for single parents to work, and for the state authorities to reduce unemployment. However, it should be remembered that due to the presence of three entities in this employment relationship, there are many doubts and inaccuracies. With the protection of temporary workers in mind, it is necessary to create legal constructions that protect workers primarily against discrimination, violation of equality, and alienation in the workplace in relation to other employees. Violation of these principles has been a common phenomenon for years; hence these principles are standardized in the most important legal acts on national and international level. The notion of employer in the case of temporary work is constantly overlapping with the notion of user employer, and temporary work agency. Due to that, is not easy to assess which provisions applies to a particular situation. This article aims to discuss the indicated terms, as well as to present them using the applicable regulations. The legislator had a difficult task – to create appropriate provisions that not only make work possible, but at the same time adequately protect temporary employees from inequality. The purpose of this article is to present advantages and disadvantages of the current legal constructions based on the analysis of the legislation, and the doctrine and line of jurisprudence, as well as to propose the necessary solutions