Kanser ve Enfeksiyon

Son birkaç yıldır yapılan çeşitli çalışmalara göre, insan popülasyonunda bağışıklık korumasının azalmasına yönelik bir eğilim incelenmektedir. Yirminciyüzyılın ikinci yarısında, daha yoğun antitümör tedavisi, transplantasyonlar veimmünosupresörlerin birlikte uygulanması ve HIV salgını nedeniyle immün sistemi baskılanmış bireylerin sayısı hızla artmaktadır. Çoğu vakada Epstein-Barrvirüsünün (EBV) neden olduğu post-transplant lenfoproliferatif hastalık (PTLD)ve Sitomegalovirüsün (CMV) neden olduğu pnömoni gibi yeni sendromlar vehastalıklar ortaya çıkmaktadır. Bu süreçte yer alan diğer virüsler Herpes simpleksvirüsleri (HSV1, HSV2), Varicella zoster virüsü (VZV), Hepatit B virüsü (HBV),Hepatit C virüsü (HCV) ve İnsan Poliomavirüsleridir (BKV, JC).Tüm Dünya’da, özellikle sürekli ve ani bir şekilde ciddi sağlıksorunlarına yol açan virüslerle karşı karşıya kaldık. Bu durum özellikle çeşitli nedenlerle immun sistemi baskılanmış (İB) bireylerde oldukça büyük problemlereyol açmıştır. İmmün sistemi baskılanmış (İB) bireyler, enfeksiyöz ajanlara karşıdeğişen duyarlılık ve bunlarla mücadele etme kapasitesindeki bozulma nedeniyle, olası kritik klinik seyir ve nihai uzun vadeli sekellerle birlikte, genel popülasyona kıyasla enfeksiyöz hastalıklar açısından artmış morbidite ve mortalite riskitaşıyan heterojen bir pediatrik ve yetişkin hasta grubunu temsil etmektedir (1).İB hastaların azalmış immün reaktivitesi altta yatan hastalığın kendisine (örn.hematolojik malignite, solid tümörler, konjenital immün yetmezlik, düşük CD4  sayımlı AIDS dahil edinilmiş immün yetmezlik, otoimmün hastalık, vb) ve/veyadevam eden immünsüpresif tedavilere bağlı olabilir. Bu risk faktörlerinin yanısıra, İB hastalarının sağlık sistemiyle sık sık temas halinde olması da bulaşıcı hastalıklara yakalanma riskini artırabilir. Bulaşıcı hastalıklardan ise viral kaynaklıolanlar daha büyük bir problemin parçası olmaktadır. Bu durum aşağıda belirtilen çeşitli sebeplere dayanmaktadır.