20. yüzyıl başlarında Arap aydınların Osmanlı ve Türk imajı

Uzun ve köklü bir geçmişe sahip Türk-Arap ilişkileri, İslamiyet ile birlikte yakın bir ilişki içine girmiştir. İslamiyet gereği var olan Müslüman kimlik ve halifeye bağlılık dört asır bir arada yaşamanın en önemli unsuru olmuştur. Bu durum ta ki 20. Yüzyılın başına uzanmış ve Araplar siyasal olarak ulus bilincine sahip olana değin sürmüştür. Araplar açısından o döneme kadar, Osmanlı İmparatorluğu'nun Müslüman oluşu, Türk olmasından daha mühimdi. Fransız devrimi ile birçok yerde yükselen milliyetçilik fikri Arapları da etkilemiştir. Bununla birlikte ticaretin gelişmesi, misyonerlik faaliyetleri de Arap milliyetçiliğini filizlendirmede etkili olmuştur. 19. yüzyılın ortalarına kadar Osmanlı idaresinden daha çok kendi feodal beyleri ile sorunları, kan davası rekabetleri, paşalarla çekişmeleri ve iç anlaşmazlıkları sebebiyle zayıflamış durumlarına karşın; dini ilkelere verdikleri önemleri, dillerinin kutsallığına inanmaları, geçmişlerinin hatıraları ve İslamiyet'in ilk yıllarında gösterdikleri askeri zaferler ile kendilerine olan inanmışlıkları da bağımsızlık fikrinde etkili olmuştur. Aynı şekilde yaygınlaşan Türkçülük akımı, Batı'dan aldığı bağımsızlık fikrini Osmanlı'ya taşıyan Jön Türk ideolojileri ve İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin milliyetçi politikaları bir arada düşünüldüğünde Arap Milliyetçiliği daha da körüklenmiştir. Bu çalışmada Osmanlı İmparatorluğu'nun Arap vilayetlerinde Türk-Arap ilişkilerinin Arap tarihi ve milliyetçiliğindeki yeri, Arap aydınlarının hatıratı üzerinden değerlendirilmiş ve onların gözünden Osmanlı ve Türk İmajı yorumlanmaya çalışılmıştır.Turkish-Arab relations, which have a long and deep-rooted history, have entered into a close relationship with Islam. The Muslim identity and loyalty to the caliph, which exist as a requirement of Islam, have been the most important element of living together for four centuries. This situation extended until the beginning of the 20th century and continued until the Arabs had a national consciousness politically. For Arabs, up to that time, the Ottoman Empire's being Muslim was more important than being a Turk. The idea of nationalism, which rose in many places with the French Revolution, also affected the Arabs. However, the development of trade and missionary activities were also effective in sprouting Arab nationalism. Despite their weakened situation until the middle of the 19th century, due to their problems with their feudal lords, their blood feud rivalries, their conflicts with the pashas and internal disagreements, rather than the Ottoman administration; The importance they attached to religious principles, their belief in the sanctity of their language, the memories of their past, and their belief in themselves and their military victories in the first years of Islam were also influential in the idea of independence. Similarly, when the widespread Turkism movement, Young Turk ideologies that brought the idea of independence from the West to the Ottoman Empire, and the nationalist policies of the Committee of Union and Progress were considered together, Arab Nationalism was further fueled.In this study, the place of Turkish-Arab relations in Arab history and nationalism in the Arab provinces of the Ottoman Empire was evaluated through the memories of Arab intellectuals and the Ottoman and Turkish image was tried to be interpreted from their eyes