The effect of intensive care nurses empathic tendency levels on the attitudes and practise of physical detection

Çalışma, yoğun bakım hemşirelerinin empatik eğilim düzeylerinin fiziksel tespite yönelik tutum ve uygulamalarına etkisini belirlemek amacıyla tanımlayıcı, kesitsel ve ilişki arayacı olarak yapıldı. Araştırmanın evrenini, Çekirge Devlet Hastanesi erişkin yoğun bakım ünitelerinde çalışmakta olan hemşireler oluşturdu (n=123). Araştırmada örneklem seçimi yapılmayarak evrene ulaşılması hedeflendi. Araştırmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden 105 hemşire ile araştırma tamamlandı. Çalışmanın verileri, hemşirelerin sosyodemografik özelliklerini, çalışma özelliklerini ve fiziksel tespit ile ilişkili verileri içeren "Hemşire Bilgi Formu", "Hemşirelerin Fiziksel Tespit Edici Kullanımına İlişkin Bilgi Düzeyi, Tutum ve Uygulamaları Ölçeği" ve "Empatik Eğilim Ölçeği" ile toplandı. Verilerin analizi, SPSS versiyon 21 kullanılarak yapıldı. Tanımlayıcı istatistiklerde normal dağılıma sahip sürekli değişkenlerde ortalama ve standart sapma, normal dağılıma sahip olmayan sürekli değişkenler için ise ortanca, minimum maximum değerleri incelendi. Kategorik değişkenlerde sayı ve yüzde kullanıldı. Çalışmamızın bulgularında, yoğun bakım hemşirelerinin fiziksel tespite yönelik tutum puan ortalaması 31,1±5,9, uygulama puan ortalaması 36,6±3,8 ve empatik eğilim puan ortalaması 69,0±9,7 olarak bulundu. Bulundukları birimde çalışmaktan memnun olmayanların ve fiziksel tespit uygulaması öncesinde hasta ailesinden izin belgesi alanların tutum ölçeği puan ortalaması anlamlı olarak daha yüksek olduğu belirlendi (p<0,05). Bulundukları birimde çalışmaktan memnun olan hemşirelerin uygulama puan ortalamaları anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0,05). Fiziksel tespit konusunda eğitim alan hemşirelerin eğitim almayanlara göre uygulama puan ortalamalarının anlamlı olarak yüksek olduğu belirlendi (p<0,05). Fiziksel tespit uygulama nedeninde hekim isteminin olması ve tespite karar veren kişinin hekim olması ile uygulama puanı arasında anlamlı ilişki tespit edildi (p<0,05). Sonuç olarak, hemşirelerin fiziksel tespite yönelik tutumları olumlu, uygulamalarının yüksek olduğu ve empatik eğilimlerinin orta düzeyde olduğu saptandı. Yoğun bakım hemşirelerinin empatik eğilim düzeyleri ile fiziksel tespite yönelik tutum ve uygulamaları arasında ilişki bulunamadı.The study was conducted as a descriptive, cross-sectional and relational searcher in order to determine the effect of the empathetic tendency levels of intensive care nurses on their attitudes and practices towards physical restraint. The population of the study consisted of nurses working in the adult intensive care units of Çekirge State Hospital (n=123). In the study, it was aimed to reach the universe by not choosing a sample. The study was completed with 105 nurses who voluntarily agreed to participate in the study. The data of the study were collected with the "Nurse Information Form", which includes nurses' sociodemographic characteristics, working characteristics and data related to physical restraint, "Level of Knowledge, Attitudes and Practices of Staff Regarding Physical Restraints Questionnaire " and "Empathic Tendency Scale". Data analysis was performed using SPSS version 21. In descriptive statistics, mean and standard deviation values were analyzed for continuous variables with normal distribution and median and minimum maximum values for continuous variables without normal distribution. Number and percentage were used in categorical variables. In the findings of our study, the mean score of attitude towards physical restraint of intensive care nurses was 31.1±5.9, the mean of practice score was 36.6±3.8, and the mean of empathic tendency was 69.0±9.7. It was determined that those who were not satisfied with working in their unit and those who received permission from the patient's family before the physical restraint practice had a significantly higher attitude scale score (p<0.05). The mean scores of the nurses who were satisfied with working in their unit were found to be significantly higher (p<0.05). It was determined that the mean scores of the nurses who received training on physical restraint were significantly higher than those who did not receive training (p<0.05). A significant relationship was found between the physician's request for the reason for the physical restraint practice and the physician's decision to fix the restraint, and the practice score (p